Apocalypsis 10

1 Et vidi alium angelum fortem descendentem de cælo amictum nube, et iris in capite ejus, et facies ejus erat ut sol, et pedes ejus tamquam columnæ ignis:

Kalpasanna, adda nakitak a maysa pay a nabileg nga anghel a bumabbaba manipud langit. Napalawlawan isuna iti ulep, ken adda bullalayaw iti ngatoen ti ulona. Ti rupana ket kas iti init ken dagiti sakana ket kasla adigi nga apuy.

2 et habebat in manu sua libellum apertum: et posuit pedem suum dextrum super mare, sinistrum autem super terram:

Nakaiggem isuna iti naukrad a bassit a pagbasaan, ken inkabilna ti makannawan a sakana iti baybay ken ti makannigidna iti rabaw ti daga.

3 et clamavit voce magna, quemadmodum cum leo rugit. Et cum clamasset, locuta sunt septem tonitrua voces suas.

Kalpasanna, nagpukkaw isuna iti nakapigpigsa a kas iti leon nga agngerngernger, ket idi nagpukkaw isuna, nagkanalbuong dagiti pito a gurruod.

4 Et cum locuta fuissent septem tonitrua voces suas, ego scripturus eram: et audivi vocem de cælo dicentem mihi: Signa quæ locuta sunt septem tonitrua: et noli ea scribere.

Agsuratak koman idi nagkanalbuong dagiti pito a gurruod, ngem nangngegko ti timek manipud langit nga ibagbagana, “Pagtalinaedem a palimed ti kinuna dagiti pito a gurruod. Saanmo nga isurat daytoy.”

5 Et angelus, quem vidi stantem super mare et super terram, levavit manum suam ad cælum:

Kalpasanna, ti anghel a nakitak nga agtaktakder iti rabaw ti baybay ken iti daga, inngatona ti makannawan nga imana iti langit.

6 et juravit per viventem in sæcula sæculorum, qui creavit cælum, et ea quæ in eo sunt: et terram, et ea quæ in ea sunt: et mare, et ea quæ in eo sunt: Quia tempus non erit amplius: (aiōn g165)

ken nagsapata babaen kenkuana a sibibiag iti agnanayon ken awan patinggana-a nangparsua iti langit ken amin a linaonna, iti daga ken amin a linaonna, ken iti baybay ken amin a linaonna: “Awanton iti pannakaitantanna pay. (aiōn g165)

7 sed in diebus vocis septimi angeli, cum cœperit tuba canere, consummabitur mysterium Dei sicut evangelizavit per servos suos prophetas.

Ngem iti aldaw a pagunienen ti maikapito nga anghel ti trumpetana, isunto ti tiempo a matungpal ti palimed ti Dios, a kas inwaragawagna kadagiti adipenna a dagiti profeta.”

8 Et audivi vocem de cælo iterum loquentem mecum, et dicentem: Vade, et accipe librum apertum de manu angeli stantis super mare, et super terram.

Ti timek a nangngegko manipud langit ket nagsao manen kaniak: “Mapanka ket alaem ti naukrad a pagbasaan nga adda iti ima ti anghel nga agtaktakder iti rabaw ti baybay ken iti rabaw ti daga.”

9 Et abii ad angelum, dicens ei, ut daret mihi librum. Et dixit mihi: Accipe librum, et devora illum: et faciet amaricari ventrem tuum, sed in ore tuo erit dulce tamquam mel.

Ket napanak iti ayan ti anghel ken imbagak kenkuana nga itedna kaniak ti bassit a pagbasaan. Kinunana kaniak, “Alaem ti pagbasaan ket kanem daytoy. Pagbalinennanto a napait ti tianmo, ngem iti ngiwatmo, nasam-itto daytoy a kasla diro.”

10 Et accepi librum de manu angeli, et devoravi illum: et erat in ore meo tamquam mel dulce, et cum devorassem eum, amaricatus est venter meus:

Innalak ti bassit a pagbasaan manipud iti ima ti anghel ken kinnanko daytoy. Nasam-it daytoy a kas iti diro iti ngiwatko, ngem kalpasan a kinnanko daytoy, ti tianko ket nagbalin a napait.

11 et dixit mihi: Oportet te iterum prophetare gentibus, et populis, et linguis, et regibus multis.

Ket adda sumagmamano a timek nagkuna kaniak, “Masapul nga agipadtoka manen maipanggep kadagiti adu a tattao, kadagiti pagilian, kadagiti pagsasao, ken kadagiti ar-ari.”