< Psalmorum 97 >
1 Huic David, quando terra ejus restituta est. Dominus regnavit: exsultet terra; lætentur insulæ multæ.
RAB egemenlik sürüyor, coşsun yeryüzü, Bütün kıyı halkları sevinsin!
2 Nubes et caligo in circuitu ejus; justitia et judicium correctio sedis ejus.
Bulut ve zifiri karanlık sarmış çevresini, Doğruluk ve adalettir tahtının temeli.
3 Ignis ante ipsum præcedet, et inflammabit in circuitu inimicos ejus.
Ateş yürüyor O'nun önünde, Düşmanlarını yakıyor çevrede.
4 Illuxerunt fulgura ejus orbi terræ; vidit, et commota est terra.
Şimşekleri dünyayı aydınlatır, Yeryüzü görüp titrer.
5 Montes sicut cera fluxerunt a facie Domini; a facie Domini omnis terra.
Dağlar balmumu gibi erir, RAB'bin, bütün yeryüzünün Rab'bi önünde.
6 Annuntiaverunt cæli justitiam ejus, et viderunt omnes populi gloriam ejus.
Gökler O'nun doğruluğunu duyurur, Bütün halklar görkemini görür.
7 Confundantur omnes qui adorant sculptilia, et qui gloriantur in simulacris suis. Adorate eum omnes angeli ejus.
Utansın puta tapanlar, Değersiz putlarla övünenler! RAB'be tapın, ey bütün ilahlar!
8 Audivit, et lætata est Sion, et exsultaverunt filiæ Judæ propter judicia tua, Domine.
Siyon seviniyor yargılarını duyunca, ya RAB, Yahuda kentleri coşuyor.
9 Quoniam tu Dominus altissimus super omnem terram; nimis exaltatus es super omnes deos.
Çünkü sensin, ya RAB, bütün yeryüzünün en yücesi, Bütün ilahların üstündesin, çok ulusun.
10 Qui diligitis Dominum, odite malum: custodit Dominus animas sanctorum suorum; de manu peccatoris liberabit eos.
Ey sizler, RAB'bi sevenler, kötülükten tiksinin. O sadık kullarının canını korur, Onları kötülerin elinden kurtarır.
11 Lux orta est justo, et rectis corde lætitia.
Doğrulara ışık, Temiz yüreklilere sevinç saçar.
12 Lætamini, justi, in Domino, et confitemini memoriæ sanctificationis ejus.
Ey doğrular, RAB'de sevinç bulun, Kutsallığını anarak O'na şükredin!