Psalmorum 94
1 Psalmus ipsi David, quarta sabbati. Deus ultionum Dominus; Deus ultionum libere egit.
Boże zemsty, PANIE Boże zemsty, objaw się!
2 Exaltare, qui judicas terram; redde retributionem superbis.
Powstań, Sędzio [całej] ziemi, odpłać pysznym.
3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur;
Jak długo niegodziwi, PANIE, jak długo niegodziwi będą się radować?
4 effabuntur et loquentur iniquitatem; loquentur omnes qui operantur injustitiam?
[Jak długo] będą pleść, mówić zuchwale i chełpić się wszyscy czyniący nieprawość?
5 Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt.
Depczą twój lud, PANIE, i gnębią twoje dziedzictwo.
6 Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt.
Mordują wdowy i przybysza, zabijają sieroty.
7 Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob.
I mówią: PAN tego nie widzi, nie dostrzega tego Bóg Jakuba.
8 Intelligite, insipientes in populo; et stulti, aliquando sapite.
Zrozumcie, nierozumni wśród ludu! A wy, głupcy, kiedy zmądrzejecie?
9 Qui plantavit aurem non audiet? aut qui finxit oculum non considerat?
Czy ten, który wszczepił ucho, nie słyszy? Czy ten, który ukształtował oko, nie widzi?
10 Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam?
Czy ten, który chłoszcze narody, nie będzie karał? [Ten], który uczy człowieka wiedzy, [czy nie wie]?
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
PAN zna myśli ludzkie; [wie], że są marnością.
12 Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum:
Błogosławiony mąż, którego ty chłoszczesz, PANIE, i uczysz go twym prawem;
13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
Aby dać mu odpocząć od złych dni, aż będzie wykopany dół dla niegodziwego.
14 Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet,
PAN bowiem nie odrzuci swego ludu i nie opuści swego dziedzictwa.
15 quoadusque justitia convertatur in judicium: et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde.
Ale sąd powróci do sprawiedliwości, a wszyscy serca prawego [pójdą] za nim.
16 Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
Któż stanie przy mnie przeciwko złoczyńcom? Kto ujmie się za mną przeciwko czyniącym nieprawość?
17 Nisi quia Dominus adjuvit me, paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
Gdyby PAN nie przyszedł mi z pomocą, moja dusza przebywałaby w milczeniu.
18 Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua, Domine, adjuvabat me.
Gdy powiedziałem: Moja noga się chwieje, twoje miłosierdzie, PANIE, mnie wsparło.
19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
W niezliczonych myślach mego serca twoje pociechy rozweselają moją duszę.
20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto?
Czy sprzymierzy się z tobą tron nieprawości, który wyrządza krzywdę pod pozorem prawa?
21 Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt.
Zbierają się przeciw duszy sprawiedliwego i krew niewinną potępiają.
22 Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ.
Lecz PAN jest moją twierdzą, mój Bóg – skałą mojej ucieczki.
23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.
On obróci przeciwko nim ich nieprawość i za ich zło ich wytraci; wytraci ich PAN, nasz Bóg.
