Psalmorum 94
1 Psalmus ipsi David, quarta sabbati. Deus ultionum Dominus; Deus ultionum libere egit.
Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!
2 Exaltare, qui judicas terram; redde retributionem superbis.
Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.
3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur;
Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?
4 effabuntur et loquentur iniquitatem; loquentur omnes qui operantur injustitiam?
Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.
5 Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt.
Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.
6 Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt.
Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.
7 Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob.
Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.
8 Intelligite, insipientes in populo; et stulti, aliquando sapite.
Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?
9 Qui plantavit aurem non audiet? aut qui finxit oculum non considerat?
Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?
10 Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam?
Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.
12 Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum:
Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,
13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.
14 Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet,
Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.
15 quoadusque justitia convertatur in judicium: et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde.
Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.
16 Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?
17 Nisi quia Dominus adjuvit me, paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.
18 Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua, Domine, adjuvabat me.
Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.
19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.
20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto?
Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?
21 Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt.
Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.
22 Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ.
Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.
23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.
Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.
