Psalmorum 9
1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David. Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo; narrabo omnia mirabilia tua.
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Мут-Лаббән» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған күй: — Мән Сән Пәрвәрдигарни пүтүн қәлбим билән мәдһийәләймән; Мән Сениң қилған барлиқ карамәтлириңни баян қилай;
2 Lætabor et exsultabo in te; psallam nomini tuo, Altissime.
Мән Сәндин хошал болуп шатлинимән; Сениң намиңни нахша қилип ейтимән, и Һәммидин Алий!
3 In convertendo inimicum meum retrorsum; infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
Мениң дүшмәнлиримниң кәйнигә йенишлири болса, Дәл уларниң сениң дидариң алдида жиқилип, йоқилишидин ибарәт болиду.
4 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam; sedisti super thronum, qui judicas justitiam.
Чүнки Сән мениң һәққим һәм дәвайимни соридиң; Сән тәхткә олтирип, һәққанийларчә сотлидиң.
5 Increpasti gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.
Сән әлләргә тәнбиһ берип, рәзилләрни һалак қилдиң; Сән уларниң намини мәңгүгә өчүрүвәткәнсән.
6 Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu;
И дүшминим! Һалакәтлириң мәңгүлүк болди! Сән шәһәрлирини жулуп ташливәттиң, Һәтта уларниң намлириму йоқап кәтти;
7 et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum,
Бирақ Пәрвәрдигар мәңгүгә олтирип [һөкүм сүриду]; У Өз тәхтини сот қилишқа тәйярлап бекиткән;
8 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate: judicabit populos in justitia.
Аләмни һәққанийлиқ билән сот қилғучи Удур; Хәлиқләрниң үстидин У адиллиқ билән һөкүм чиқириду;
9 Et factus est Dominus refugium pauperi; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.
Һәм У Пәрвәрдигар езилгүчиләргә егиз панаһ, Шундақла азаплиқ күнләрдә егиз панаһдур.
10 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.
Намиңни билгәнләр болса Саңа тайиниду; Чүнки Сән, и Пәрвәрдигар, Өзүңни издигәнләрни һәргиз ташлиған әмәссән.
11 Psallite Domino qui habitat in Sion; annuntiate inter gentes studia ejus:
Зионда турғучи Пәрвәрдигарға күйләрни яңритиңлар! Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида баян қилиңлар;
12 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est; non est oblitus clamorem pauperum.
Чүнки [төкүлгән] қанниң сориғини қилғучи удур, У дәл шундақ кишиләрни әсләйду, Хар қилинғанларниң налә-пәрядлирини У унтуған әмәс.
13 Miserere mei, Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis,
Маңа шәпқәт көрсәткин, и Пәрвәрдигар, Мениң өчмәнләрдин көргән хорлуқлиримға нәзәр салғинки, Мени өлүм дәрвазилири алдидин көтәргәйсән;
14 qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion:
Шундақ қилғанда мән Зион қизиниң дәрвазилирида туруп, Саңа тәәллуқ барлиқ мәдһийиләрни җакалаймән; Мән ниҗатлиқ-қутқузушуңда шатлинимән.
15 exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum.
Әлләр болса өзлири колиған ориға өзлири чүшүп кәтти, Өзлири йошуруп қойған торға пути қапсилип қалди.
16 Cognoscetur Dominus judicia faciens; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
Пәрвәрдигар чиқарған һөкүми билән тонулар; Рәзил адәмләр өз қолида ясиғини билән илинип қалди. Хиггаон (Селаһ)
Рәзилләр, Йәни Худани унтуған барлиқ әлләр, Яндурулуп, тәһтисараға ташлиниду. (Sheol h7585)
18 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis; patientia pauperum non peribit in finem.
Чүнки намратлар мәңгүгә әстин чиқирилмайду; Мөминләрниң үмүти мәңгү өчмәй, туривериду.
19 Exsurge, Domine; non confortetur homo: judicentur gentes in conspectu tuo.
И Пәрвәрдигар, орнуңдин турғин; Адәм балилириниң ғәлибә қилишиға йол қоймиғин; Һозуруң алдида барлиқ әлләр сотлансун.
20 Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt.
Уларни дәккә-дүккигә чүшүр, и Пәрвәрдигар; Әлләр өзлирини биз пәқәт адәм балилири халас, дәп билсун! (Селаһ)
