< Psalmorum 89 >
1 Intellectus Ethan Ezrahitæ. Misericordias Domini in æternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
Pieśń pouczający Etana Ezrachity. Będę śpiewać o miłosierdziu PANA na wieki, swymi ustami będę głosił twoją wierność przez wszystkie pokolenia.
2 Quoniam dixisti: In æternum misericordia ædificabitur in cælis; præparabitur veritas tua in eis.
Powiedziałem bowiem: Miłosierdzie będzie budowane na wieki, na niebiosach utwierdziłeś swoją wierność.
3 Disposui testamentum electis meis; juravi David servo meo:
Zawarłem przymierze z moim wybrańcem; przysiągłem Dawidowi, swemu słudze;
4 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.
Na wieki utwierdzę twoje potomstwo i zbuduję twój tron na wszystkie pokolenia. (Sela)
5 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
PANIE, niebiosa wysławiają twoje cuda i twoją wierność w zgromadzeniu świętych.
6 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino; similis erit Deo in filiis Dei?
Któż bowiem na niebie może się równać z PANEM? [Kto] pośród synów mocarzy jest podobny do PANA?
7 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.
Bóg jest straszliwy w zgromadzeniu świętych i budzi grozę wśród wszystkich, [którzy są] wokół niego.
8 Domine Deus virtutum, quis similis tibi? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
PANIE, Boże zastępów, któż [jest] jak ty, PAN mocny? Twoja wierność bowiem cię otacza.
9 Tu dominaris potestati maris; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.
Ty panujesz nad wzburzonym morzem; gdy się podnoszą jego fale, ty je poskramiasz.
10 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.
Ty zmiażdżyłeś Rahaba jak rannego, mocą twego ramienia rozproszyłeś swoich wrogów.
11 Tui sunt cæli, et tua est terra: orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti;
Twoje [są] niebiosa, twoja też ziemia; ty ugruntowałeś świat i wszystko, co go napełnia.
12 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt:
Ty stworzyłeś północ i południe; Tabor i Hermon śpiewają o twoim imieniu.
13 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua:
Twoje ramię jest mocne, twoja ręka potężna, a twoja prawica wzniesiona.
14 justitia et judicium præparatio sedis tuæ: misericordia et veritas præcedent faciem tuam.
Sprawiedliwość i sąd są podstawą twego tronu, miłosierdzie i prawda idą przed twoim obliczem.
15 Beatus populus qui scit jubilationem: Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
Błogosławiony lud, który zna okrzyk radości; będzie chodzić w świetle twego oblicza, PANIE.
16 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.
W twoim imieniu będą się weselić każdego dnia, a w twojej sprawiedliwości będą wywyższeni.
17 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
Ty bowiem jesteś chwałą ich mocy i z twojej woli nasz róg będzie wzniesiony.
18 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.
Bo PAN jest naszą tarczą, a Święty Izraela naszym królem.
19 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti: Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.
Powiedziałeś wtedy w widzeniu do twego świętego: Udzieliłem pomocy mocarzowi, wywyższyłem wybranego z ludu.
20 Inveni David, servum meum; oleo sancto meo unxi eum.
Znalazłem Dawida, mego sługę, namaściłem go swoim świętym olejem.
21 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.
Moja ręka będzie przy nim i wzmocni go moje ramię.
22 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
Nie będzie uciskany przez wroga, a syn nieprawości go nie pognębi.
23 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.
Zetrę na jego oczach jego przeciwników, a tych, którzy go nienawidzą, powalę.
24 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
Ponadto moja prawda i miłosierdzie będą z nim, a w moim imieniu jego róg będzie wzniesiony.
25 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.
I położę na morzu jego rękę i na rzekach jego prawicę.
26 Ipse invocabit me: Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.
On zawoła: Ty jesteś moim ojcem, moim Bogiem i skałą mego zbawienia.
27 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
Ja też uczynię go pierworodnym [i] najwyższym wśród królów ziemi.
28 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.
Na wieki zachowam dla niego swoje miłosierdzie, a moje przymierze z nim będzie trwałe.
29 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.
Jego potomstwo utrwalę na wieki, a jego tron – jak dni niebios.
30 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint;
Ale jeśli jego synowie porzucą moje prawo i nie będą postępowali według moich nakazów;
31 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint:
Jeśli moje ustawy znieważą, a moich przykazań nie będą przestrzegać;
32 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum;
Wtedy ukarzę rózgą ich przestępstwo, a ich nieprawość biczami.
33 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,
Ale nie odbiorę mu mojego miłosierdzia ani nie zawiodę w mojej wierności.
34 neque profanabo testamentum meum: et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
Nie złamię mego przymierza ani nie zmienię tego, co wyszło z moich ust.
35 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar:
Raz przysiągłem na moją świętość, że nie skłamię Dawidowi.
36 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,
Jego potomstwo będzie trwać na wieki, a jego tron jak słońce przede mną;
37 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
Jak księżyc będzie utwierdzone na wieki i [jak] wierny świadek na niebie. (Sela)
38 Tu vero repulisti et despexisti; distulisti christum tuum.
A jednak odrzuciłeś [go] i wzgardziłeś nim, rozgniewałeś się na twego pomazańca.
39 Evertisti testamentum servi tui; profanasti in terra sanctuarium ejus.
Zerwałeś przymierze z twoim sługą, strąciłeś na ziemię jego koronę.
40 Destruxisti omnes sepes ejus; posuisti firmamentum ejus formidinem.
Zburzyłeś wszystkie jego płoty i rozwaliłeś jego baszty.
41 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam; factus est opprobrium vicinis suis.
Grabią go wszyscy, którzy przechodzą drogą; stał się pośmiewiskiem dla swoich sąsiadów.
42 Exaltasti dexteram deprimentium eum; lætificasti omnes inimicos ejus.
Podniosłeś prawicę jego przeciwników, sprawiłeś radość wszystkim jego wrogom.
43 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.
Stępiłeś też ostrze jego miecza i nie wsparłeś go w walce.
44 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.
Położyłeś koniec jego chwale, a jego tron obaliłeś na ziemię.
45 Minorasti dies temporis ejus; perfudisti eum confusione.
Skróciłeś dni jego młodości, okryłeś go hańbą. (Sela)
46 Usquequo, Domine, avertis in finem? exardescet sicut ignis ira tua?
Jak długo, PANIE? Czy wiecznie będziesz się ukrywał? Czy twoja zapalczywość będzie płonąć jak ogień?
47 Memorare quæ mea substantia: numquid enim vane constituisti omnes filios hominum?
Pamiętaj, jak krótkie jest moje życie; czy na próżno stworzyłeś wszystkich synów ludzkich?
48 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem? eruet animam suam de manu inferi? (Sheol )
Któż z ludzi może żyć i nie ujrzeć śmierci? [Któż] wyrwie swą duszę z mocy grobu? (Sela) (Sheol )
49 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua?
Gdzie są, o Panie, twoje dawne łaski, [które] przysiągłeś Dawidowi w swej prawdzie?
50 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium:
Pamiętaj, Panie, o zniewadze twoich sług; [o tym], że noszę w swym zanadrzu [wzgardę] wszystkich możnych narodów;
51 quod exprobraverunt inimici tui, Domine; quod exprobraverunt commutationem christi tui.
Którą twoi wrogowie znieważają, PANIE, którą znieważają ścieżki twego pomazańca.
52 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.
Błogosławiony [niech będzie] PAN na wieki. Amen, amen.