< Psalmorum 88 >

1 Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Ezrahitæ. Domine, Deus salutis meæ, in die clamavi et nocte coram te.
Bir ilahi. Qorah övladlarının məzmuru. Musiqi rəhbəri üçün Ezrahlı Hemanın «Maxalat leannot» üstə oxunan maskili. Ya Rəbb, ey məni qurtaran Allah, Gecə-gündüz Sənə yalvarıram!
2 Intret in conspectu tuo oratio mea, inclina aurem tuam ad precem meam.
Qoy duam Sənə çatsın, Qulaq as naləmə.
3 Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. (Sheol h7585)
Bəlalardan canım boğazıma gəldi, Həyatım ölülər diyarına yaxınlaşır. (Sheol h7585)
4 Æstimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adjutorio,
Qəbirə düşənlərin içində sayılıram, Sanki məndə taqət qalmayıb.
5 inter mortuos liber; sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua repulsi sunt.
Elə bil ölülər içinə düşmüşəm, Yaddaşından silinmişəm, Köməyindən əlimi üzmüşəm, Məzarda yatan meyitlər kimiyəm.
6 Posuerunt me in lacu inferiori, in tenebrosis, et in umbra mortis.
Məni dərin qəbirə, Dərin, qaranlıq bir yerə saldın.
7 Super me confirmatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me.
Qəzəbin üstümə gəldi, Təlatümün tamamilə məni əzdi. (Sela)
8 Longe fecisti notos meos a me; posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar;
Tanışlarımı məndən uzaqlaşdırdın, Onlarda mənə qarşı ikrah yaratdın. Qapalı qalmışam, çıxa bilmirəm,
9 oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te, Domine, tota die; expandi ad te manus meas.
Bu zülmümdən gözlərimin nuru sönür. Ya Rəbb, hər gün Səni çağırıram, Sənə əl açıram.
10 Numquid mortuis facies mirabilia? aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi?
Xariqələrini ölülərəmi göstərəcəksən? Kölgələrmi qalxıb Sənə şükür edəcək? (Sela)
11 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione?
Məhəbbətin məzardamı, Sədaqətin Həlak yerindəmi bəyan olunacaq?
12 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua? et justitia tua in terra oblivionis?
Xariqələrin qaranlıqdamı, Ədalətin unudulma diyarındamı tanınacaq?
13 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea præveniet te.
Mən isə, ya Rəbb, Səni imdada çağırıram, Duam hər səhər hüzuruna qalxır.
14 Ut quid, Domine, repellis orationem meam; avertis faciem tuam a me?
Ya Rəbb, niyə məni rədd edirsən? Niyə məndən üzünü gizlədirsən?
15 Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea; exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
Mən uşaqlıqdan məzlumam, ölümcül haldayam, Göstərdiyin dəhşətlərdən çarəsiz qalmışam.
16 In me transierunt iræ tuæ, et terrores tui conturbaverunt me:
Qəzəbin üzərimdən basır, Verdiyin vahimələrdən məhv oluram.
17 circumdederunt me sicut aqua tota die; circumdederunt me simul.
Bunlar sel kimi məni dövrəyə salır, Bunlar birgə həmişə başımın üstünü alır.
18 Elongasti a me amicum et proximum, et notos meos a miseria.
Yarımı, yoldaşımı məndən uzaqlaşdırmısan, Yalnız qaranlıqla həmdəm olmuşam.

< Psalmorum 88 >