< Psalmorum 85 >
1 In finem, filiis Core. Psalmus. Benedixisti, Domine, terram tuam; avertisti captivitatem Jacob.
Ki te tino kaiwhakatangi. He himene ma nga tama a Koraha. E Ihowa, kua aro mai koe ki tou whenua, kua whakahokia mai e koe a Hakopa i te whakarau.
2 Remisisti iniquitatem plebis tuæ; operuisti omnia peccata eorum.
Kua murua e koe te kino o tau iwi, kua hipokina e koe o ratou hara katoa (Hera)
3 Mitigasti omnem iram tuam; avertisti ab ira indignationis tuæ.
Kua mutu katoa tou weriweri; kua tahuri ke koe i te aritarita o tou riri.
4 Converte nos, Deus salutaris noster, et averte iram tuam a nobis.
Whakahokia ake matou, e te Atua o to matou whakaoranga: meinga hoki kia mutu tou riri ki a matou.
5 Numquid in æternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
E riri ranei koe ki a matou ake ake? E mauahara tonu ranei, ki nga whakatupuranga katoa?
6 Deus, tu conversus vivificabis nos, et plebs tua lætabitur in te.
E kore ianei koe e whakahoki ake i a matou ki te ora: kia hari ai tau iwi ki a koe?
7 Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam, et salutare tuum da nobis.
E Ihowa, whakakitea mai tau mahi tohu ki a matou: tukua mai ki a matou tau whakaoranga.
8 Audiam quid loquatur in me Dominus Deus, quoniam loquetur pacem in plebem suam, et super sanctos suos, et in eos qui convertuntur ad cor.
Ka whakarongo ahau ki ta te Atua, ki ta Ihowa, e korero ai: no te mea mo te rongo mau ana korero ki tana iwi, ki tana hunga tapu hoki; kaua ia ratou e hoki ki te wairangi.
9 Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius, ut inhabitet gloria in terra nostra.
Ina, he tata tonu tana whakaoranga ki te hunga e wehi ana ki a ia, kia noho ai te kororia ki to tatou whenua.
10 Misericordia et veritas obviaverunt sibi; justitia et pax osculatæ sunt.
Kua tutaki te mahi tohu raua ko te pono: kua kihi ki a raua te tika me te rongo mau.
11 Veritas de terra orta est, et justitia de cælo prospexit.
Ka tupu ake te pono i te whenua, a ka titiro iho te tika i te rangi.
12 Etenim Dominus dabit benignitatem, et terra nostra dabit fructum suum.
Ae, ka homai e Ihowa te pai: a ka tukua mai ona hua e to tatou whenua.
13 Justitia ante eum ambulabit, et ponet in via gressus suos.
Ka haere te tika i mua i a ia, hei whakatu i a tatou ki te ara o ona hikoinga.