< Psalmorum 82 >

1 Psalmus Asaph. Deus stetit in synagoga deorum; in medio autem deos dijudicat.
Asaf yazghan küy: — Xuda Öz ilahiy mejliside turup riyasetchilik qilidu, U ilahlar arisida höküm chiqiridu;
2 Usquequo judicatis iniquitatem, et facies peccatorum sumitis?
— Qachan’ghiche siler naheq höküm chiqirisiler, Qachan’ghiche rezillerge yüz-xatire qilisiler? (Sélah)
3 Judicate egeno et pupillo; humilem et pauperem justificate.
Gadaylar we yétim-yésirlarning dewasini soranglar, Ézilgenler hem hajetmenlerge adaletni körsitinglar;
4 Eripite pauperem, et egenum de manu peccatoris liberate.
Miskinler hem namratlarni qutquzunglar, Ularni rezillerning changgilidin azad qilinglar!
5 Nescierunt, neque intellexerunt; in tenebris ambulant: movebuntur omnia fundamenta terræ.
Ular bularni bilmey we chüshenmey zulmette kézip yürmekte, Shunga yerning ulliri tewrenmekte.
6 Ego dixi: Dii estis, et filii Excelsi omnes.
Men éyttim: — «Siler ilahlarsiler, Hemminglar Hemmidin Aliy Bolghuchining oghulliri siler;
7 Vos autem sicut homines moriemini, et sicut unus de principibus cadetis.
Shundaq bolsimu siler insan’gha oxshash ölisiler, Herqandaq emir-begke oxshashla yiqilisiler».
8 Surge, Deus, judica terram, quoniam tu hæreditabis in omnibus gentibus.
— Turghin, i Xuda, yer-yüzini soraq qilghaysen! Chünki Sen barliq ellerge waris bolghuchisen!

< Psalmorum 82 >