Psalmorum 80
1 In finem, pro iis qui commutabuntur. Testimonium Asaph, psalmus. Qui regis Israël, intende; qui deducis velut ovem Joseph. Qui sedes super cherubim, manifestare
«Нилупәрләр» дегән аһаңда; бир гувалиқ; Асаф язған күй: — Қулақ салғайсән, и Исраилниң падичиси, Йүсүпни қой падисидәк беқип йетәклигүчи; И керублар оттурисида Олтарғучи, Нурланғайсән!
2 coram Ephraim, Benjamin, et Manasse. Excita potentiam tuam, et veni, ut salvos facias nos.
Әфраим, Бинямин, Манассәһләрниң алдида қудритиңни қозғиғайсән, Бизләрни қутқузғили кәлгәйсән!
3 Deus, converte nos, et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
И Худа, бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
4 Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui?
И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Хәлқиңниң дуалириға болған ғәзивиң қачанғичә ялқунлап туриду?
5 cibabis nos pane lacrimarum, et potum dabis nobis in lacrimis in mensura?
Сән көз яшлирини уларға озуқ орнида қилдиң, Көз яшлирини қача-қачилап уларға ичкүздуң.
6 Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris, et inimici nostri subsannaverunt nos.
Бизни хошнилиримизға талашқа қойдуң; Дүшмәнлиримиз бизни мәсқирә қилишиду.
7 Deus virtutum, converte nos, et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
8 Vineam de Ægypto transtulisti: ejecisti gentes, et plantasti eam.
Сән Мисирдин бир түп үзүм көчитини елип кәлдиң; Ят әлләрни һайдиветип, орниға уни тиктиң.
9 Dux itineris fuisti in conspectu ejus; plantasti radices ejus, et implevit terram.
Униң алдида йәрни кәң ачтиң; У чоңқур йилтиз тартип, пүтүн зиминға йейилди.
10 Operuit montes umbra ejus, et arbusta ejus cedros Dei.
Униң сайиси тағларни қаплиди; Ғоллири қудрәтлик кедир дәрәқлиридәк өсти;
11 Extendit palmites suos usque ad mare, et usque ad flumen propagines ejus.
У шахлирини деңизғичә, Пиләклирини [Әфрат] дәрияси бойлириғичә узартти.
12 Ut quid destruxisti maceriam ejus, et vindemiant eam omnes qui prætergrediuntur viam?
Сән немишкә униң қашалирини бузуп, Мевисини өтүп кетиватқанларниң үзүп елишиға йол қойдуң?
13 Exterminavit eam aper de silva, et singularis ferus depastus est eam.
Мана орманлиқтики явайи тоңғузлар уни йериватиду, Даладики һайванатлар униңдин озуқлиниду.
14 Deus virtutum, convertere, respice de cælo, et vide, et visita vineam istam:
И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Сәндин өтүнимизки, Йенимизға қайтқайсән! Әрштин һалимизға нәзәр салғайсән, Келип бу үзүм телидин хәвәр алғайсән!
15 et perfice eam quam plantavit dextera tua, et super filium hominis quem confirmasti tibi.
Йәни оң қолуң тиккән бу йилтиздин, Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән бу оғлуңдин хәвәр алғайсән!
16 Incensa igni et suffossa, ab increpatione vultus tui peribunt.
Мана у отта көйдүрүлди, Кесиветилди; Йүзүңдики тәнбиһий қаришиңни көрүп улар һалак болмақта;
17 Fiat manus tua super virum dexteræ tuæ, et super filium hominis quem confirmasti tibi.
Қолуңни оң қолуңдики адәмгә, Йәни Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән Инсан оғлиға қондурғайсән;
18 Et non discedimus a te: vivificabis nos, et nomen tuum invocabimus.
Шундақ қилғанда биз Сәндин һәргиз чекинмәймиз; Бизни йеңилиғайсән, шунда биз намиңни чақирип Саңа илтиҗа қилимиз.
19 Domine Deus virtutum, converte nos, et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
