Psalmorum 77
1 In finem, pro Idithun. Psalmus Asaph. Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi.
Asaf dwom. Mesu mefrɛɛ Onyankopɔn srɛɛ mmoa; mesu mefrɛɛ no sɛ ɔntie me.
2 In die tribulationis meæ Deum exquisivi; manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea;
Ɛberɛ a mewɔ ahohiahia mu no, mehwehwɛɛ Awurade; metrɛɛ me nsa a ɛmpa aba mu anadwo na me kra ampene sɛ wɔbɛkyekye ne werɛ.
3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum, et defecit spiritus meus.
Ao Onyankopɔn mekaee wo, na mesii apinie; medwendweneeɛ, na me honhom tɔɔ piti.
4 Anticipaverunt vigilias oculi mei; turbatus sum, et non sum locutus.
Woamma mʼani ankum; amanehunu dodoɔ enti, mantumi ankasa.
5 Cogitavi dies antiquos, et annos æternos in mente habui.
Medwenee nna a atwam no ho, teteete mfeɛ no ho;
6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
mekaee me nnwom a na meto no anadwo. Mʼakoma dwenee ho na me honhom bisaa sɛ:
7 Numquid in æternum projiciet Deus? aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
“Enti, Awurade bɛpo yɛn daa? Ɔrenhunu yɛn mmɔbɔ bio anaa?
8 aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
Nʼadɔeɛ a ɛnsa da atu ayera koraa anaa? Na ne bɔhyɛ no, amma mu koraa anaa?
9 aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
Onyankopɔn werɛ afiri sɛ ɔbɛyɛ mmɔborɔhunufoɔ anaa? Abufuo enti ne yam nhyehye no bio anaa?”
10 Et dixi: Nunc cœpi; hæc mutatio dexteræ Excelsi.
Afei, medwenee sɛ, “Onyankopɔn Ɔsorosoroni, deɛ ɛhyɛ me kra so ne sɛ, wommfa wo tete nsa nifa no mmoa yɛn bio.”
11 Memor fui operum Domini, quia memor ero ab initio mirabilium tuorum:
Mɛkae nneɛma a Awurade ayɛ; aane, mɛkae wʼanwanwadeɛ a woyɛɛ tete no.
12 et meditabor in omnibus operibus tuis, et in adinventionibus tuis exercebor.
Mɛdwene wo nnwuma nyinaa ho na masusu wo nneyɛɛ akɛseɛ nyinaa ho.
13 Deus, in sancto via tua: quis deus magnus sicut Deus noster?
Ao Onyankopɔn, wʼakwan yɛ kronn. Onyame bɛn na ɔso sɛ yɛn Onyankopɔn?
14 Tu es Deus qui facis mirabilia: notam fecisti in populis virtutem tuam.
Wone Onyankopɔn a woyɛ anwanwadeɛ; wokyerɛ wo tumi wɔ aman mu.
15 Redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Jacob et Joseph.
Wode wo tumi nsa no gyee wo nkurɔfoɔ, Yakob ne Yosef asefoɔ no.
16 Viderunt te aquæ, Deus; viderunt te aquæ, et timuerunt: et turbatæ sunt abyssi.
Ao Onyankopɔn, nsuo no hunuu wo, nsuo no hunuu wo na wɔpopoeɛ; ebunu no mpo ho wosoeɛ.
17 Multitudo sonitus aquarum; vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt;
Omununkum tɔɔ nsuo, aprannaa gyegyee wɔ soro; na wo bɛmma twaa ogya dii akɔneaba.
18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ; commota est, et contremuit terra.
Wʼaprannaa boboom wɔ twahoframa no mu, wʼanyinam hyerɛn ewiase; asase popoeɛ na ɛwosoeɛ.
19 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis, et vestigia tua non cognoscentur.
Wode wo kwan faa ɛpo mu, wode faa nsuo kɛseɛ mu, nanso wɔanhunu wʼanammɔn.
20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.
Wonam Mose ne Aaron so dii wo nkurɔfoɔ anim sɛ nnwankuo.
