Psalmorum 77
1 In finem, pro Idithun. Psalmus Asaph. Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi.
Asaf dwom. Misu mefrɛɛ Onyankopɔn srɛɛ mmoa; misu mefrɛɛ no sɛ ontie me.
2 In die tribulationis meæ Deum exquisivi; manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea;
Bere a mewɔ ahohiahia mu no, mehwehwɛɛ Awurade; metrɛw me nsa a ɛmpa abaw mu anadwo na me kra ampene sɛ wɔbɛkyekye ne werɛ.
3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum, et defecit spiritus meus.
Onyankopɔn mekaee wo, na misii apini; medwenee, na me honhom tɔɔ beraw.
4 Anticipaverunt vigilias oculi mei; turbatus sum, et non sum locutus.
Woamma mʼani ankum; amanehunu dodow nti, mantumi ankasa.
5 Cogitavi dies antiquos, et annos æternos in mente habui.
Medwenee nna a atwam no ho, teteete mfe no ho;
6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
mekaee me nnwom a na meto no anadwo. Me koma dwenee ho na me honhom bisae se:
7 Numquid in æternum projiciet Deus? aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
“Enti, Awurade bɛpo yɛn daa? Ɔrenhu yɛn mmɔbɔ bio ana?
8 aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
Nʼadɔe a ɛnsa da atu ayera koraa ana? Na ne bɔhyɛ no, amma mu koraa ana?
9 aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
Onyankopɔn werɛ afi sɛ ɔbɛyɛ mmɔborɔhunufo ana? Ɔde abufuw atwe nʼayamhyehye no asan ana?”
10 Et dixi: Nunc cœpi; hæc mutatio dexteræ Excelsi.
Afei misusuwii se, “Eyi de, mɛsrɛ: mfe a Ɔsorosoroni no teɛɛ ne nsa nifa mu no.”
11 Memor fui operum Domini, quia memor ero ab initio mirabilium tuorum:
Mɛkae nneɛma a Awurade ayɛ; yiw, mɛkae wo tete anwonwade no.
12 et meditabor in omnibus operibus tuis, et in adinventionibus tuis exercebor.
Mɛdwene wo nnwuma nyinaa ho na masusuw wo nneyɛe akɛse nyinaa ho.
13 Deus, in sancto via tua: quis deus magnus sicut Deus noster?
Onyankopɔn, wʼakwan yɛ kronkron. Onyame bɛn na ɔso sɛ yɛn Nyankopɔn?
14 Tu es Deus qui facis mirabilia: notam fecisti in populis virtutem tuam.
Wone Onyankopɔn a woyɛ anwonwade; wokyerɛ wo tumi wɔ aman mu.
15 Redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Jacob et Joseph.
Wode wo tumi nsa no gyee wo nkurɔfo, Yakob ne Yosef asefo no.
16 Viderunt te aquæ, Deus; viderunt te aquæ, et timuerunt: et turbatæ sunt abyssi.
Onyankopɔn, nsu no huu wo, nsu no huu wo na wɔpopoe; bun no mpo ho wosowee.
17 Multitudo sonitus aquarum; vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt;
Omununkum tɔɔ nsu, aprannaa gyigyee wɔ ɔsoro; na wo bɛmma paa gya dii akɔneaba.
18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ; commota est, et contremuit terra.
Wʼaprannaa bobɔɔ mu wɔ mfɛtɛ no mu, wʼanyinam hyerɛn wiase; asase popoe, na ɛwosowee.
19 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis, et vestigia tua non cognoscentur.
Wode wo kwan faa po mu, wode faa nsu kɛse mu, nanso wɔanhu wʼanammɔn.
20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.
Wonam Mose ne Aaron abasa so, dii wo nkurɔfo anim sɛ nguankuw.
