Psalmorum 77
1 In finem, pro Idithun. Psalmus Asaph. Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi.
| برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود. |
2 In die tribulationis meæ Deum exquisivi; manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea;
| به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت. |
3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum, et defecit spiritus meus.
| خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم. |
4 Anticipaverunt vigilias oculi mei; turbatus sum, et non sum locutus.
| او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم. |
5 Cogitavi dies antiquos, et annos æternos in mente habui.
| به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم. |
6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
| تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم: |
7 Numquid in æternum projiciet Deus? aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
| «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟ |
8 aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
| آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟ |
9 aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
| آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟» |
10 Et dixi: Nunc cœpi; hæc mutatio dexteræ Excelsi.
| سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.» |
11 Memor fui operum Domini, quia memor ero ab initio mirabilium tuorum:
| بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد |
12 et meditabor in omnibus operibus tuis, et in adinventionibus tuis exercebor.
| و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد. |
13 Deus, in sancto via tua: quis deus magnus sicut Deus noster?
| ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد. |
14 Tu es Deus qui facis mirabilia: notam fecisti in populis virtutem tuam.
| تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی. |
15 Redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Jacob et Joseph.
| با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی. |
16 Viderunt te aquæ, Deus; viderunt te aquæ, et timuerunt: et turbatæ sunt abyssi.
| آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد. |
17 Multitudo sonitus aquarum; vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt;
| از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید. |
18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ; commota est, et contremuit terra.
| در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید. |
19 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis, et vestigia tua non cognoscentur.
| از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی |
20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.
| و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی. |
