Psalmorum 73

1 Psalmus Asaph. Quam bonus Israël Deus, his qui recto sunt corde!

Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;

2 Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei:

Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;

3 quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.

Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;

4 Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum.

Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.

5 In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur.

Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.

6 Ideo tenuit eos superbia; operti sunt iniquitate et impietate sua.

Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.

7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum; transierunt in affectum cordis.

Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.

8 Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam; iniquitatem in excelso locuti sunt.

Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.

9 Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra.

Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.

10 Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis.

Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —

11 Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso?

«Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.

12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo obtinuerunt divitias.

Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.

13 Et dixi: Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas,

«Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;

14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.

Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».

15 Si dicebam: Narrabo sic; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.

Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.

16 Existimabam ut cognoscerem hoc; labor est ante me:

Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.

17 donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum.

Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.

18 Verumtamen propter dolos posuisti eis; dejecisti eos dum allevarentur.

Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.

19 Quomodo facti sunt in desolationem? subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.

Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!

20 Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.

Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.

21 Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt;

Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,

22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi:

Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.

23 ut jumentum factus sum apud te, et ego semper tecum.

Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;

24 Tenuisti manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.

Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.

25 Quid enim mihi est in cælo? et a te quid volui super terram?

Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.

26 Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea, Deus in æternum.

Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!

27 Quia ecce qui elongant se a te peribunt; perdidisti omnes qui fornicantur abs te.

Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.

28 Mihi autem adhærere Deo bonum est; ponere in Domino Deo spem meam: ut annuntiem omnes prædicationes tuas in portis filiæ Sion.

Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.