Psalmorum 73
1 Psalmus Asaph. Quam bonus Israël Deus, his qui recto sunt corde!
Asaf dwom. Ampa ara Onyankopɔn ye ma Israel, oye ma wɔn a wɔn koma mu tew.
2 Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei:
Nanso me de, anka me nan reyɛ awatiri; anka merehwere me nnyinaso,
3 quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.
efisɛ mʼani beree ahantanfo bere a mihuu amumɔyɛfo yiyedi no.
4 Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum.
Wonni aperepere; na wɔwɔ ahoɔden ne apɔwmuden.
5 In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur.
Dadwen a ɛtaa ba nnipa so biara nna wɔn so; ɔdesani haw biara nna wɔn so.
6 Ideo tenuit eos superbia; operti sunt iniquitate et impietate sua.
Enti ahantan yɛ wɔn kɔnmuade, na wofura akakabensɛm.
7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum; transierunt in affectum cordis.
Wɔn koma a apirim no mu na nnebɔne fi; na wɔn amumɔyɛ adwene nni awiei.
8 Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam; iniquitatem in excelso locuti sunt.
Wɔserew afoforo na wɔka wɔn ho nsɛm a enye; wɔde nhyɛso hunahuna afoforo wɔ ahomaso mu.
9 Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra.
Wɔn ano ka ɔsoro nsɛm, na wɔn tɛkrɛma agye asase afa.
10 Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis.
Ɛno nti wɔn nkurɔfo kɔ wɔn nkyɛn na wonya nsu nom ma ebu so.
11 Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso?
Wobisa se, “Ɛbɛyɛ dɛn na Onyankopɔn ahu? Na Ɔsorosoroni no wɔ nhumu ana?”
12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo obtinuerunt divitias.
Sɛɛ na amumɔyɛfo no te, hwee mfa wɔn ho, na wɔkɔ so pɛ ahonyade.
13 Et dixi: Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas,
Ampa ara, mannya hwee amfi me komamtew mu; me nsa a enni fɔ no ayɛ ɔkwa.
14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.
Da mu nyinaa mihu amane; anɔpa biara wɔtwe mʼaso.
15 Si dicebam: Narrabo sic; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.
Sɛ mekae se, “Mɛkasa saa” a, anka midii wo mma no huammɔ.
16 Existimabam ut cognoscerem hoc; labor est ante me:
Mebɔɔ mmɔden sɛ mɛte eyinom nyinaa ase, nanso na ɛhyɛ me so
17 donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum.
kosii sɛ mekɔɔ Onyankopɔn kronkronbea hɔ; ɛhɔ na metee nea awiei no ɛbɛba wɔn so no ase.
18 Verumtamen propter dolos posuisti eis; dejecisti eos dum allevarentur.
Ampa ara wode wɔn gu faako a hɔ yɛ toro wode wɔn hwe fam sɛe wɔn pasaa.
19 Quomodo facti sunt in desolationem? subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.
Sɛnea wɔsɛe prɛko pɛ, na ehu hwim wɔn kɔ no.
20 Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.
Ɛte sɛ adaeso, bere a onipa anyan, Awurade, sɛ wokanyan wo ho a, wubebu wʼani agu wɔn so sɛ biribi a enni hɔ.
21 Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt;
Bere a awerɛhow hyɛɛ me koma mu na me honhom dii yaw no,
22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi:
meyɛɛ sɛ obi a onnim hwee na onni adwene; meyɛɛ sɛ aboa gyimfo wɔ wʼanim.
23 ut jumentum factus sum apud te, et ego semper tecum.
Nanso na me ne wo wɔ hɔ bere biara; na wode wo nsa nifa aso me mu.
24 Tenuisti manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.
Wode wʼafotu kyerɛ me kwan; na akyiri no, wode me bɛkɔ anuonyam mu.
25 Quid enim mihi est in cælo? et a te quid volui super terram?
Hena na mewɔ wɔ ɔsoro ka wo ho? Na biribiara nni asase so a mepɛ ka wo ho.
26 Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea, Deus in æternum.
Me honam, ne me koma bedi me huammɔ, nanso Onyankopɔn ne me koma ahoɔden ne me kyɛfa daa nyinaa.
27 Quia ecce qui elongant se a te peribunt; perdidisti omnes qui fornicantur abs te.
Wɔn a wɔmmɛn wo no bɛyera. Wosɛe wɔn a wonni wo nokware nyinaa.
28 Mihi autem adhærere Deo bonum est; ponere in Domino Deo spem meam: ut annuntiem omnes prædicationes tuas in portis filiæ Sion.
Nanso me de, minim sɛ eye sɛ wobɛbɛn Onyankopɔn. Mede Otumfo Awurade ayɛ me guankɔbea; mɛka wo nneyɛe nyinaa akyerɛ.
