< Psalmorum 73 >
1 Psalmus Asaph. Quam bonus Israël Deus, his qui recto sunt corde!
MELEL, Kot kompoke pan men Ijrael, irail me makelekel nan monion arail.
2 Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei:
A nai, ekij ta, a na i kat pan lodi, o I koren ion krijedi ni ai kakakawei.
3 quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.
Pwe I juedeki me aklapalap akan, ni ai kilaner en me japun akn ar pwaidar.
4 Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum.
Pwe jota apwal kot lel on irail ni ar pan mela, re kin kelail o war arail wilar melel.
5 In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur.
Jota ar apwal kot dueta aramaj tei kan, o re jota pan kalokolok dueta aramaj tei kan.
6 Ideo tenuit eos superbia; operti sunt iniquitate et impietate sua.
Ari aklapalap, iei kapwat en tapin wor arail, o arail likau, iei arail tiak weit.
7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum; transierunt in affectum cordis.
Por en maj arail tikitik o jued kilar ar wilar, o re kin wiada, me re inon ion.
8 Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam; iniquitatem in excelso locuti sunt.
Re kin mamaleki meakaroj, o re kin lokelokaia me jued, o re kin lalaue o lokaia ni ar aklapalap.
9 Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra.
Dene arail lokaia tapi jan nanlan, o me irail indinda, dene I eta me pun ni jappa.
10 Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis.
I me aramaj akan lokididi on irail; o pil totoia re kin nimala.
11 Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso?
Re kin inda: Iaduen, Kot pan kotin injenoki irail? O menda ren me aklapalap irail?
12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo obtinuerunt divitias.
Kilan, iduen me doo jan Kot akan; irail meid pai nin jappa, o re pan kapwapwala.
13 Et dixi: Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas,
Iaduen, likamata jota katopa ai kamakelekeladar monion i o kaminela pa i kat ni me pun?
14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.
Pwe ran karoj i pan kalokolok, o ni manjan karoj ai kamekam mia.
15 Si dicebam: Narrabo sic; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.
Koren ion i pil pan indinda dueta irail, a jo, pwe i de pan juedeki japwilim omui jeri kan karoj jan maj kokodo lel met.
16 Existimabam ut cognoscerem hoc; labor est ante me:
I ap madamadaua duen mepukat, pwen dedeki, a i jota kak on.
17 donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum.
Nai lao pedelon on mon mol en Kot jaraui o kilaner imwin mo doo jan Kot akan.
18 Verumtamen propter dolos posuisti eis; dejecisti eos dum allevarentur.
Melel kom kotin pwili kin irail edi waja likakerij; kom kotin kapup irail edi on nani pwel.
19 Quomodo facti sunt in desolationem? subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.
Iaduen arail madan joredier. Irail lokidokila, o imwila’rail meid kamajapwek.
20 Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.
Main Ieowa, kom kin kotin kawela mom arail nan kanim o dueta auramen.
21 Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt;
Ni ai madak nan monion i, o waiwairok nan ai mudilik kan,
22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi:
I ap diaradar, me nai ol pweipwei men, me jota aja meakot; dueta man amen mo omui.
23 ut jumentum factus sum apud te, et ego semper tecum.
Ari jo, i pan mimieta re omui kokolata, pwe komui kotin kolekol eta pa i pali maun.
24 Tenuisti manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.
Komui kin kalua ia duen kupur omui, o kom pan kotin kajamo ia nan linan omui.
25 Quid enim mihi est in cælo? et a te quid volui super terram?
Ma komui ta ai Kot, i jota pan anane meakot nanlan de jappa.
26 Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea, Deus in æternum.
Ma pali war ai o nen i pan dupokala, pil menda, pwe komui Main Kot kamait pa i o pwaij ai kokolata.
27 Quia ecce qui elongant se a te peribunt; perdidisti omnes qui fornicantur abs te.
Pwe kom kotin mani irail, me muei jan komui pan lokidokila; Kom pan kotin kajapokela karoj, me wuki wei jan komui.
28 Mihi autem adhærere Deo bonum est; ponere in Domino Deo spem meam: ut annuntiem omnes prædicationes tuas in portis filiæ Sion.
A iet ai peren, i en teneten on Kot, o i en kaporoporeki Kot leowa, pwen kalok jili omui wia wia kan karoj.