Psalmorum 72
1 Psalmus, in Salomonem.
Psalm dla Salomona. Boże, daj królowi swoje sądy i swoją sprawiedliwość synowi króla;
2 Deus, judicium tuum regi da, et justitiam tuam filio regis; judicare populum tuum in justitia, et pauperes tuos in judicio.
Będzie sądził twój lud w sprawiedliwości, a twoich ubogich w prawości.
3 Suscipiant montes pacem populo, et colles justitiam.
Góry przyniosą ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
4 Judicabit pauperes populi, et salvos faciet filios pauperum, et humiliabit calumniatorem.
Będzie sądził ubogich z ludu, wybawi synów potrzebującego, a zgniecie ciemiężyciela.
5 Et permanebit cum sole, et ante lunam, in generatione et generationem.
Będą się bać ciebie, póki trwać będzie słońce i księżyc, z pokolenia na pokolenie.
6 Descendet sicut pluvia in vellus, et sicut stillicidia stillantia super terram.
Zstąpi jak deszcz na skoszoną trawę, jak krople deszczu nawadniające ziemię.
7 Orietur in diebus ejus justitia, et abundantia pacis, donec auferatur luna.
Za jego dni zakwitnie sprawiedliwy i [będzie] obfitość pokoju, dopóki księżyc trwa.
8 Et dominabitur a mari usque ad mare, et a flumine usque ad terminos orbis terrarum.
Będzie panował od morza do morza, od rzeki aż po krańce ziemi.
9 Coram illo procident Æthiopes, et inimici ejus terram lingent.
Przed nim upadną mieszkańcy pustyni, a jego wrogowie będą proch lizać.
10 Reges Tharsis et insulæ munera offerent; reges Arabum et Saba dona adducent:
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.
11 et adorabunt eum omnes reges terræ; omnes gentes servient ei.
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie; wszystkie narody będą mu służyć.
12 Quia liberabit pauperem a potente, et pauperem cui non erat adjutor.
Ocali bowiem ubogiego, gdy zawoła, i nędznego, który nie ma pomocnika.
13 Parcet pauperi et inopi, et animas pauperum salvas faciet.
Zmiłuje się nad ubogim i potrzebującym i wybawi dusze nędzarzy.
14 Ex usuris et iniquitate redimet animas eorum, et honorabile nomen eorum coram illo.
Wybawi ich dusze od podstępu i przemocy, bo ich krew [jest] cenna w jego oczach.
15 Et vivet, et dabitur ei de auro Arabiæ; et adorabunt de ipso semper, tota die benedicent ei.
I będzie żył, i dadzą mu złoto z Szeby; nieustannie będą się za niego modlić i codziennie mu błogosławić.
16 Et erit firmamentum in terra in summis montium; superextolletur super Libanum fructus ejus, et florebunt de civitate sicut fœnum terræ.
Gdy się zasieje garść zboża w ziemi na szczytach gór, jego plon zaszumi jak Liban, a mieszkańcy miast zakwitną jak polna trawa.
17 Sit nomen ejus benedictum in sæcula; ante solem permanet nomen ejus. Et benedicentur in ipso omnes tribus terræ; omnes gentes magnificabunt eum.
Jego imię [trwać] będzie na wieki; póki słońce trwa, trwać będzie jego imię; [ludzie] będą błogosławieni w nim, a wszystkie narody nazwą go błogosławionym.
18 Benedictus Dominus Deus Israël, qui facit mirabilia solus.
Błogosławiony niech będzie PAN Bóg, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda.
19 Et benedictum nomen majestatis ejus in æternum, et replebitur majestate ejus omnis terra. Fiat, fiat.
I błogosławione na wieki jego chwalebne imię; niech cała ziemia będzie napełniona jego chwałą. Amen, amen.
20 Defecerunt laudes David, filii Jesse.
[I tu] się kończą modlitwy Dawida, syna Jessego.
