< Psalmorum 70 >

1 In finem. Psalmus David in rememorationem, quod salvum fecerit eum Dominus. Deus, in adjutorium meum intende; Domine, ad adjuvandum me festina.
Ki te tino kaiwhakatangi. Na Rawiri, hei whakamahara. Kia hohoro, e te Atua, ki te whakaora i ahau: e Ihowa, hohoro ki te awhina i ahau.
2 Confundantur, et revereantur, qui quærunt animam meam.
Kia whakama, kia pororaru ngatahi te hunga e rapu ana i toku wairua: kia whakahokia ki muri, kia whakama te hunga e hiahia ana kia he ahau.
3 Avertantur retrorsum, et erubescant, qui volunt mihi mala; avertantur statim erubescentes qui dicunt mihi: Euge, euge!
Kia whakahokia ki muri mo to ratou whakama, te hunga e mea ana ki ahau, Ha, ha.
4 Exsultent et lætentur in te omnes qui quærunt te; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.
Kia hari, kia koa, ki a koe te hunga katoa e rapu ana i a koe; kia mea tonu te hunga e pai ana ki tau whakaoranga, Kia whakanuia te Atua.
5 Ego vero egenus et pauper sum; Deus, adjuva me. Adjutor meus et liberator meus es tu; Domine, ne moreris.
Ko ahau ia, he iti, he rawakore; hohoro mai, e te Atua, ki ahau: ko koe toku awhina, toku kaiwhakaora; kaua ra e whakaroa, e Ihowa.

< Psalmorum 70 >