Psalmorum 7
1 Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi, filii Jemini. Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me:
Syggajon Dawidowe, które śpiewał Panu dla słów Chusy, syna Jemini. Panie, Boże mój! w tobie ufam; wybawże mię od wszystkich prześladowców moich, i wyzwól mię;
2 nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.
By snać duszy mojej nie porwał jako lew, a nie rozszarpał, gdyby nie było, ktoby ją wybawił.
3 Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,
Panie, Boże mój! jeźlim to uczynił, a jeźli jest nieprawość w rękach moich;
4 si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.
Jeźlim złe oddał temu, który ze mną w pokoju mieszkał; jeźliżem nie wyrwał tego, który mię dręczył bez przyczyny:
5 Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat; et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.
Niechajże prześladuje nieprzyjaciel duszę moję, a niechaj pochwyci, i podepcze na ziemi żywot mój, a sławę moję niech zagrzebie w proch. (Sela)
6 Exsurge, Domine, in ira tua, et exaltare in finibus inimicorum meorum: et exsurge, Domine Deus meus, in præcepto quod mandasti,
Powstańże, Panie! w popędliwości twojej, podnieś się przeciwko wściekłości nieprzyjaciół moich, ocuć się, a obróć się ku mnie; boś ty sąd postanowił;
7 et synagoga populorum circumdabit te: et propter hanc in altum regredere:
Tedy się do ciebie zbieży zgromadzenie narodów; dla nich tedy usiądź na wysokości.
8 Dominus judicat populos. Judica me, Domine, secundum justitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.
Pan będzie sądził narody. Osądźże mię, Panie! według sprawiedliwości mojej, i według niewinności mojej, która jest przy mnie.
9 Consumetur nequitia peccatorum, et diriges justum, scrutans corda et renes, Deus.
Niechże, proszę, ustanie złość niepobożnych, a umocnij sprawiedliwego, który doświadczasz serc i wnętrzności, o Boże sprawiedliwy!
10 Justum adjutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.
Bóg jest tarczą moją, który wybawia ludzi serca szczerego.
11 Deus judex justus, fortis, et patiens; numquid irascitur per singulos dies?
Bóg jest sędzią sprawiedliwym; Bóg obrusza się co dzień na niezbożnego.
12 Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit; arcum suum tetendit, et paravit illum.
Jeźli się nie nawróci, naostrzy miecz swój; łuk swój wyciągnął, i nagotował go.
13 Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.
Zgotował nań broń śmiertelną, a strzały swoje na prześladowników przyprawił.
14 Ecce parturiit injustitiam; concepit dolorem, et peperit iniquitatem.
Oto rodzi nieprawość, bo począł boleść; ale porodzi kłamstwo.
15 Lacum aperuit, et effodit eum; et incidit in foveam quam fecit.
Kopał dół, i wykopał go; ale wpadnie w dół, który sam uczynił.
16 Convertetur dolor ejus in caput ejus, et in verticem ipsius iniquitas ejus descendet.
Obróci się boleść jego na głowę jego, a na wierzch głowy jego nieprawość jego spadnie.
17 Confitebor Domino secundum justitiam ejus, et psallam nomini Domini altissimi.
Będę wysławiał Pana według sprawiedliwości jego, a będę śpiewał imieniowi Pana najwyższego.
