Psalmorum 69
1 In finem, pro iis qui commutabuntur. David. Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.
Wɔde ma dwonkyerɛfo. Wɔto no sɛ “Sukooko.” Dawid dwom. Ao, Onyankopɔn, gye me nkwa na nsu no abɛdeda me kɔn mu.
2 Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.
Meremem wɔ dontori a mu dɔ mu, wɔ baabi a mʼanan nnya sibea. Madu bun mu na nsu abu afa me so.
3 Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
Mafrɛ abrɛ rehwehwɛ mmoa. Me mene mu ayow. Mʼani so ayɛ kusuu, na merehwehwɛ me Nyankopɔn.
4 Multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei injuste; quæ non rapui, tunc exsolvebam.
Wɔn a wɔtan me kwa no dɔɔso sen me ti so nwi; wɔn a wɔtan me kwa no dɔɔso, wɔn a wɔhwehwɛ sɛ wɔbɛsɛe me no. Wɔhyɛ me sɛ mennan nea minnwiae no mma.
5 Deus, tu scis insipientiam meam; et delicta mea a te non sunt abscondita.
Wo, Onyankopɔn, nim me nkwaseasɛm; mʼafɔdi nhintaw wo.
6 Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum; non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.
Awurade, Awurade Tweduampɔn, mma wɔn a wɔn ani da wo so no, anim ngu ase esiane me nti, Awurade, Asafo Awurade; Israel Nyankopɔn, mma wɔn a wɔhwehwɛ wo no anim ngu ase esiane me nti.
7 Quoniam propter te sustinui opprobrium; operuit confusio faciem meam.
Wo nti migyina animka ano, na aniwu kata mʼanim.
8 Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meæ.
Mete sɛ ɔhɔho wɔ me nuanom mu, mete sɛ ɔmamfrani wɔ me na mmabarima mu,
9 Quoniam zelus domus tuæ comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.
na wo fi ho mmɔdemmɔ hyɛ me so, wɔn a wɔbɔ wo ahohora no animtiaabu bɛda me so.
10 Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.
Sɛ mitwa adwo na midi mmuada a wɔbɔ me ahohora;
11 Et posui vestimentum meum cilicium; et factus sum illis in parabolam.
sɛ mifura atweaatam a nnipa de me yɛ aserewde.
12 Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum.
Wɔn a wɔtete ɔpon no ano no serew me, na akɔwensafo de me din to dwom.
13 Ego vero orationem meam ad te, Domine; tempus beneplaciti, Deus. In multitudine misericordiæ tuæ, exaudi me in veritate salutis tuæ.
Nanso mɛbɔ wo mpae, Awurade, wɔ wʼadom bere mu; wɔ wʼadɔe kɛse no nti, Ao, Onyankopɔn, fa wo nokware nkwagye no gye me so.
14 Eripe me de luto, ut non infigar; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.
Yi me fi dontori no mu, mma memmem wɔ mu; gye me fi wɔn a wɔtan me no nsam, ne nsu bun mu.
15 Non me demergat tempestas aquæ, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.
Mma nsu nnyiri mmfa me anaa bun mmene me anaa amoa nkata me so.
16 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
Awurade, gye me so fi wʼadɔe a eye no mu; wʼadom nti, dan bɛhwɛ me.
17 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; quoniam tribulor, velociter exaudi me.
Mfa wʼanim nhintaw wo somfo; gye me so ntɛm, na mewɔ ɔhaw mu.
18 Intende animæ meæ, et libera eam; propter inimicos meos, eripe me.
Twiw bɛn me na gye me; gye me nkwa, mʼatamfo nti.
19 Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam;
Wunim sɛnea wɔkasa tia me, gu mʼanim ase na wotiatia mʼanim; wʼani tua mʼatamfo nyinaa.
20 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. Improperium exspectavit cor meum et miseriam: et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit; et qui consolaretur, et non inveni.
Kasatia ahyɛ me koma so ama mayɛ sɛ obi a onni ɔboafo; mepɛɛ awerɛkyekye, nanso mannya bi, mepɛɛ ɔwerɛkyekyefo, nanso manhu bi.
21 Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.
Wɔde bɔnwoma guu mʼaduan mu, osukɔm dee me no, wɔmaa me nsa nwenweenwen.
22 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.
Ma wɔn didipon a esi wɔn anim nyi wɔn sɛ afiri; ma ɛnyɛ akatua ne afide mma wɔn.
23 Obscurentur oculi eorum, ne videant, et dorsum eorum semper incurva.
Ma wɔn ani so nyɛ wɔn kusuu na wɔanhu ade, na ma wɔn akyi nkuntun afebɔɔ.
24 Effunde super eos iram tuam, et furor iræ tuæ comprehendat eos.
Hwie wʼabufuwhyew gu wɔn so; na ma wʼabufuw huhuhuhu no mmra wɔn so.
25 Fiat habitatio eorum deserta, et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
Ma wɔn fi nyɛ amamfo; mma obiara ntena wɔn ntamadan mu.
26 Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.
Wɔtaa wɔn a wupira wɔn no, wɔka wɔn a wupira wɔn no yawdi ho asɛm.
27 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, et non intrent in justitiam tuam.
Fa amumɔyɛ mu amumɔyɛ ho sobo bɔ wɔn; mma wonnya wo nkwagye mu kyɛfa.
28 Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur.
Pepa wɔn din fi nkwa nhoma no mu, mfa wɔn din nka atreneefo de ho.
29 Ego sum pauper et dolens; salus tua, Deus, suscepit me.
Mewɔ ɔyaw ne ahohiahia mu; Onyankopɔn, ma wo nkwagye no mmɔ me ho ban.
30 Laudabo nomen Dei cum cantico, et magnificabo eum in laude:
Mede dwonto beyi Onyankopɔn din ayɛ na mede aseda ahyɛ no anuonyam.
31 et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas.
Eyi bɛsɔ Awurade ani yiye asen nantwi, asen nantwinini a otua mmɛn na ɔwɔ tɔte.
32 Videant pauperes, et lætentur; quærite Deum, et vivet anima vestra:
Mmɔborɔni behu na nʼani agye, mo a mohwehwɛ Onyankopɔn no koma benya nkwa.
33 quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit.
Awurade tie wɔn a ade ahia wɔn, na ommu ne nkurɔfo nneduafo animtiaa.
34 Laudent illum cæli et terra; mare, et omnia reptilia in eis.
Ma ɔsoro ne asase nkamfo no, po ne nea ɛkeka ne ho wɔ mu nyinaa,
35 Quoniam Deus salvam faciet Sion, et ædificabuntur civitates Juda, et inhabitabunt ibi, et hæreditate acquirent eam.
efisɛ Onyankopɔn begye Sion nkwa na wakyekye Yuda nkuropɔn no bio. Afei nnipa bɛtena mu na ayɛ wɔn de;
36 Et semen servorum ejus possidebit eam; et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.
Nʼasomfo asefo na wɔbɛfa hɔ, na wɔn a wɔdɔ ne din no bɛtena hɔ.
