Psalmorum 67

1 In finem, in hymnis. Psalmus cantici David. Deus misereatur nostri, et benedicat nobis; illuminet vultum suum super nos, et misereatur nostri:

Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar bilen chélinsun, dep yézilghan küy-naxsha: — Xuda bizge méhir-shepqet körsitip, bizni beriketlep, Öz jamalining nurini üstimizge chachqay! (Sélah)

2 ut cognoscamus in terra viam tuam, in omnibus gentibus salutare tuum.

Shundaq qilghanda yolung pütkül jahanda, Qutuldurush-nijatliqing barliq eller arisida ayan bolidu.

3 Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes.

Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!

4 Lætentur et exsultent gentes, quoniam judicas populos in æquitate, et gentes in terra dirigis.

Jimi qowmlar xushalliq bilen tentene qilip küyligey, Chünki Sen xelq-milletlerge adilliq bilen höküm chiqirisen, Yer yüzidiki taipilerni, Sen yétekleysen; (Sélah)

5 Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes.

Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!

6 Terra dedit fructum suum: benedicat nos Deus, Deus noster!

We yer-zémin köklirini ündüridu; Xuda, bizning Xudayimiz, bizni beriketleydu;

7 Benedicat nos Deus, et metuant eum omnes fines terræ.

Xuda bizni beriketleydu; Shuning bilen yer yüzndikiler chet-yaqilarghiche uningdin eyminishidu!