Psalmorum 66
1 In finem. Canticum psalmi resurrectionis. Jubilate Deo, omnis terra;
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, күй-нахша: — Пүткүл җаһан, хошаллиқ билән Худаға тәнтәнә қилиңлар!
2 psalmum dicite nomini ejus; date gloriam laudi ejus.
Униң наминиң улуқлуғини нахша қилип җакалаңлар, Униң мәдһийилирини шәрәплик қилиңлар!
3 Dicite Deo: Quam terribilia sunt opera tua, Domine! in multitudine virtutis tuæ mentientur tibi inimici tui.
Худаға: «Сениң қилғанлириң нәқәдәр қорқунучлуқтур! Қудритиң зор болғач, Дүшмәнлириң алдиңда зәиплишип тәслим болиду;
4 Omnis terra adoret te, et psallat tibi; psalmum dicat nomini tuo.
Барлиқ йәр йүзидикиләр Саңа сәҗдә қилип, Сени күйләп, нахша ейтишиду; Улар намиңни күйләп нахша қилип ейтиду» — дәңлар! (Селаһ)
5 Venite, et videte opera Dei: terribilis in consiliis super filios hominum.
Келиңлар, Худаниң қилғанлирини көрүңлар; Инсан балилири алдида қилған карамәтлири қорқунучлуқтур.
6 Qui convertit mare in aridam; in flumine pertransibunt pede: ibi lætabimur in ipso.
У деңизни қуруқлуққа айландурди; [Әҗдатлиримиз] дәриядинму пиядә өтти; Биз у йәрдә униңдин хурсән болдуқ.
7 Qui dominatur in virtute sua in æternum; oculi ejus super gentes respiciunt: qui exasperant non exaltentur in semetipsis.
У қудрити билән мәңгү һөкүм сүриду; Униң көзлири әлләрни күзитип туриду; Асийлиқ қилғучилар мәғрурланмисун! (Селаһ)
8 Benedicite, gentes, Deum nostrum, et auditam facite vocem laudis ejus:
И қовмлар, Худайимизға тәшәккүр-мәдһийә ейтиңлар; Униңға болған мәдһийә-һәмдусаналарни яңритиңлар!
9 qui posuit animam meam ad vitam, et non dedit in commotionem pedes meos.
У җенимизни һаятлиқ ичигә тиккән, Путлиримизни тейилдурушларға йол қоймайду.
10 Quoniam probasti nos, Deus; igne nos examinasti, sicut examinatur argentum.
Чүнки Сән, и Худа, бизни синидиң; Күмүчни отта тавлиғандәк бизни тавлидиң.
11 Induxisti nos in laqueum; posuisti tribulationes in dorso nostro;
Сән бизни торға чүшүрдуң; Белимизгә еғир жүкни жүклидиң.
12 imposuisti homines super capita nostra. Transivimus per ignem et aquam, et eduxisti nos in refrigerium.
Хәқләрни бешимизға миндүрдүң; Биз от вә кәлкүнни бесип өттуқ; Сән ахир бизни кәңричиликкә чиқардиң.
13 Introibo in domum tuam in holocaustis; reddam tibi vota mea
Мән көйдүрмә қурбанлиқларни елип өйүңгә кирәй; Саңа қилған қәсәмлиримгә әмәл қилимән;
14 quæ distinxerunt labia mea: et locutum est os meum in tribulatione mea.
Бәрһәқ, бешимға күн чүшкәндә ләвлирим чиқарған, Еғизим ейтқан вәдилиримни әмәлгә ашуримән.
15 Holocausta medullata offeram tibi, cum incenso arietum; offeram tibi boves cum hircis.
Мән Саңа бордақ малларни көйдүрмә қурбанлиқ қилип сунимән, Қочқарларниң йеғини хуш пуритип көйдүримән; Өкүз вә өшкиләрни әкилип сунимән. (Селаһ)
16 Venite, audite, et narrabo, omnes qui timetis Deum, quanta fecit animæ meæ.
Худадин әймингүчи һәммиңлар, келиңлар, қулақ селиңлар! Униң мән үчүн қилған карамәтлирини баян қилимән;
17 Ad ipsum ore meo clamavi, et exaltavi sub lingua mea.
Ағзим ечип униңға пәряд көтәрдим, Униң улуқлуғини җакалиған мәдһийиләр тилимда болди.
18 Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.
Көңлүмдә гунани көзләп жүргән болсам, Рәб [дуайимни] аңлимиған болатти.
19 Propterea exaudivit Deus, et attendit voci deprecationis meæ.
Бирақ Худа аңлиди; У дуайимға қулақ салди.
20 Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam, et misericordiam suam a me.
Худаға тәшәккүр-мәдһийә яғдурулсун! У мениң дуайимни яндурмиди, Һәм мәндин өзгәрмәс муһәббитини елип кәтмиди!
