< Psalmorum 66 >
1 In finem. Canticum psalmi resurrectionis. Jubilate Deo, omnis terra;
Emite un alegre clamor a Dios, toda la tierra:
2 psalmum dicite nomini ejus; date gloriam laudi ejus.
Haz una canción en honor de su nombre: dale alabanza y gloria.
3 Dicite Deo: Quam terribilia sunt opera tua, Domine! in multitudine virtutis tuæ mentientur tibi inimici tui.
Di a Dios: ¡Cuánto temerán tus obras! debido a tu gran poder, sus enemigos se ven obligados a ponerse bajo sus pies.
4 Omnis terra adoret te, et psallat tibi; psalmum dicat nomini tuo.
Deja que toda la tierra te dé culto y te haga canciones; déjalos hacer canciones a tu nombre. (Selah)
5 Venite, et videte opera Dei: terribilis in consiliis super filios hominum.
Ven y mira las obras de Dios: debe temerse en todo lo que hace a los hijos de los hombres.
6 Qui convertit mare in aridam; in flumine pertransibunt pede: ibi lætabimur in ipso.
El mar se convirtió en tierra seca; atravesaron el río a pie; allí tuvimos gozo en él.
7 Qui dominatur in virtute sua in æternum; oculi ejus super gentes respiciunt: qui exasperant non exaltentur in semetipsis.
Él está gobernando en el poder para siempre; sus ojos están mirando a las naciones: que sus enemigos no tengan fuerzas contra él. (Selah)
8 Benedicite, gentes, Deum nostrum, et auditam facite vocem laudis ejus:
Dan bendiciones a nuestro Dios, pueblos, la voz de su alabanza sea fuerte;
9 qui posuit animam meam ad vitam, et non dedit in commotionem pedes meos.
Porque él nos da vida, y no permitió que nuestros pies resbalen.
10 Quoniam probasti nos, Deus; igne nos examinasti, sicut examinatur argentum.
Porque tú, oh Dios, nos has puesto a prueba: probándonos con fuego como la plata.
11 Induxisti nos in laqueum; posuisti tribulationes in dorso nostro;
Nos dejas encarcelar; cadenas fueron puestas en nuestras piernas.
12 imposuisti homines super capita nostra. Transivimus per ignem et aquam, et eduxisti nos in refrigerium.
Dejas que los hombres pasen sobre nuestras cabezas; pasamos por el fuego y el agua; pero nos sacaste a abundancia.
13 Introibo in domum tuam in holocaustis; reddam tibi vota mea
Entraré en tu casa con holocaustos, pagaré mi deuda contigo,
14 quæ distinxerunt labia mea: et locutum est os meum in tribulatione mea.
Guardando la palabra que salió de mis labios, y la cual dijo mi boca, cuando estaba en problemas.
15 Holocausta medullata offeram tibi, cum incenso arietum; offeram tibi boves cum hircis.
Te daré holocaustos de animales gordos, y humo de ovejas; Haré ofrendas de bueyes y cabras. (Selah)
16 Venite, audite, et narrabo, omnes qui timetis Deum, quanta fecit animæ meæ.
Vengan, escúchenme, todos ustedes hombres temerosos de Dios, para que les aclare lo que él ha hecho por mi alma.
17 Ad ipsum ore meo clamavi, et exaltavi sub lingua mea.
Mi voz subió a él, y fui levantado del inframundo.
18 Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.
Dije en mi corazón: Jehová no me escuchará:
19 Propterea exaudivit Deus, et attendit voci deprecationis meæ.
Pero verdaderamente el oído de Dios ha sido abierto; él ha prestado atención a la voz de mi oración.
20 Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam, et misericordiam suam a me.
Alabado sea Dios que no me ha quitado su buena fe y su misericordia.