Psalmorum 66
1 In finem. Canticum psalmi resurrectionis. Jubilate Deo, omnis terra;
Przedniejszemu śpiewakowi pieśń psalmu.
2 psalmum dicite nomini ejus; date gloriam laudi ejus.
Wykrzykuj Bogu wszystka ziemo! Śpiewajcież psalmy na chwałę imienia jego, ogłaszajcie sławę i chwałę jego.
3 Dicite Deo: Quam terribilia sunt opera tua, Domine! in multitudine virtutis tuæ mentientur tibi inimici tui.
Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.
4 Omnis terra adoret te, et psallat tibi; psalmum dicat nomini tuo.
Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać ci będzie; psalm śpiewać będzie imieniowi twemu. (Sela)
5 Venite, et videte opera Dei: terribilis in consiliis super filios hominum.
Pójdźcież, a oglądajcie sprawy Boże; straszny jest w sprawach swoich przy synach ludzkich.
6 Qui convertit mare in aridam; in flumine pertransibunt pede: ibi lætabimur in ipso.
Obrócił morze w ziemię suchą; rzekę przeszli suchą nogą; tameśmyć się weselili w nim.
7 Qui dominatur in virtute sua in æternum; oculi ejus super gentes respiciunt: qui exasperant non exaltentur in semetipsis.
Panuje w mocy swej na wieki; oczy jego patrzą na narody, odporni nie wywyższą się. (Sela)
8 Benedicite, gentes, Deum nostrum, et auditam facite vocem laudis ejus:
Błogosławcież narody Boga naszego, i ogłaszajcie głos chwały jego.
9 qui posuit animam meam ad vitam, et non dedit in commotionem pedes meos.
Zachował przy zdrowiu duszę naszę, a nie dał się powinąć nodze naszej.
10 Quoniam probasti nos, Deus; igne nos examinasti, sicut examinatur argentum.
Albowiemeś nas doświadczył, o Boże! wypławiłeś nas ogniem, tak jako srebro pławione bywa.
11 Induxisti nos in laqueum; posuisti tribulationes in dorso nostro;
Nagnałeś nas był w sieć, a ścisnąłeś uciskiem biodra nasze.
12 imposuisti homines super capita nostra. Transivimus per ignem et aquam, et eduxisti nos in refrigerium.
Wsadziłeś człowieka na głowę naszę; weszliśmy byli w ogień i w wodę, wszakżeś nas wywiódł na ochłodę.
13 Introibo in domum tuam in holocaustis; reddam tibi vota mea
Przetoż wnijdę do domu twego z całopaleniem, a oddam ci śluby moje.
14 quæ distinxerunt labia mea: et locutum est os meum in tribulatione mea.
Któreć ślubowały wargi moje, i wyrzekły usta moje w utrapieniu mojem.
15 Holocausta medullata offeram tibi, cum incenso arietum; offeram tibi boves cum hircis.
Całopalenie z tłustych baranów będęć ofiarował z kadzeniem, będęć ofiarował woły i kozły. (Sela)
16 Venite, audite, et narrabo, omnes qui timetis Deum, quanta fecit animæ meæ.
Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.
17 Ad ipsum ore meo clamavi, et exaltavi sub lingua mea.
Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim.
18 Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.
Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.
19 Propterea exaudivit Deus, et attendit voci deprecationis meæ.
Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.
20 Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam, et misericordiam suam a me.
Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.
