< Psalmorum 64 >
1 In finem. Psalmus David. Exaudi, Deus, orationem meam cum deprecor; a timore inimici eripe animam meam.
Para el músico principal. Un salmo de David. Escucha mi voz, Dios, en mi queja. Preserva mi vida del miedo al enemigo.
2 Protexisti me a conventu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem.
Escóndeme de la conspiración de los malvados, de la ruidosa multitud de los que hacen el mal;
3 Quia exacuerunt ut gladium linguas suas; intenderunt arcum rem amaram,
que afilan su lengua como una espada, y apuntan sus flechas, palabras mortales,
4 ut sagittent in occultis immaculatum.
para disparar a hombres inocentes desde emboscadas. Le disparan de repente y sin miedo.
5 Subito sagittabunt eum, et non timebunt; firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos; dixerunt: Quis videbit eos?
Se alientan a sí mismos en planes malvados. Hablan de poner trampas en secreto. Dicen: “¿Quién los verá?”
6 Scrutati sunt iniquitates; defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum,
Conspiran la injusticia, diciendo: “¡Hemos hecho un plan perfecto!” Seguramente la mente y el corazón del hombre son astutos.
7 et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum,
Pero Dios les disparará. Serán abatidos repentinamente con una flecha.
8 et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos,
Sus propias lenguas los arruinarán. Todos los que los vean sacudirán la cabeza.
9 et timuit omnis homo. Et annuntiaverunt opera Dei, et facta ejus intellexerunt.
Toda la humanidad tendrá miedo. Declararán la obra de Dios, y reflexionará sabiamente sobre lo que ha hecho.
10 Lætabitur justus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.
Los justos se alegrarán en Yahvé, y se refugiarán en él. Todos los rectos de corazón lo alabarán.