Psalmorum 64

1 In finem. Psalmus David. Exaudi, Deus, orationem meam cum deprecor; a timore inimici eripe animam meam.

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Wysłuchaj, o Boże, mego głosu, gdy się modlę; zachowaj moje życie od strachu przed wrogiem.

2 Protexisti me a conventu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem.

Ukryj mnie przed tajemną radą złoczyńców, przed zgrają czyniących nieprawość;

3 Quia exacuerunt ut gladium linguas suas; intenderunt arcum rem amaram,

Którzy naostrzyli swój język jak miecz, nałożyli swoje strzały, słowa jadowite;

4 ut sagittent in occultis immaculatum.

Aby strzelać z ukrycia w niewinnego; strzelają znienacka i nikogo się nie boją.

5 Subito sagittabunt eum, et non timebunt; firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos; dixerunt: Quis videbit eos?

Utwierdzają się w złym zamiarze, zmawiają się, jak ukryć pułapki, i mówią: Któż je zobaczy?

6 Scrutati sunt iniquitates; defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum,

Szukają nieprawości, starannie jej poszukują; ich wnętrze i serce są głębokie.

7 et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum,

Ale Bóg wypuści na nich strzałę, nagle odniosą rany;

8 et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos,

Własny język doprowadzi ich do upadku; wszyscy, którzy ich zobaczą, uciekną.

9 et timuit omnis homo. Et annuntiaverunt opera Dei, et facta ejus intellexerunt.

I zlękną się wszyscy ludzie, będą opowiadali o dziele Boga i zrozumieją jego czyny.

10 Lætabitur justus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.

A sprawiedliwy będzie się weselić w PANU i będzie mu ufał; i będą się chlubili wszyscy prawego serca.