Psalmorum 64

1 In finem. Psalmus David. Exaudi, Deus, orationem meam cum deprecor; a timore inimici eripe animam meam.

Ó, Drottinn, hlustaðu á neyðaróp mitt, verndaðu mig!

2 Protexisti me a conventu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem.

því að hópur af þorpurum og bófum hafa gert samsæri gegn mér.

3 Quia exacuerunt ut gladium linguas suas; intenderunt arcum rem amaram,

Orð þeirra eru eins og rýtingur í bakið. Þeir hvæsa á mig og nísta hjarta mitt.

4 ut sagittent in occultis immaculatum.

Þeir senda mér kaldar kveðjur úr launsátri, vinna verk sín í skyndi, eru hvergi smeykir.

5 Subito sagittabunt eum, et non timebunt; firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos; dixerunt: Quis videbit eos?

Þeir sitja á svikráðum. Hittast á laun og leggja gildrur fyrir aðra. „Þetta sér enginn, “segja þeir.

6 Scrutati sunt iniquitates; defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum,

Þeir upphugsa ill verk og segja „Nú er allt klappað og klárt!“Hjörtu þeirra fyllast illsku og svikum.

7 et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum,

En Guð mun slá þá til jarðar. Eins og hendi sé veifað hittir örin þá

8 et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos,

Tunga þeirra verður þeim að falli. Menn hrista höfuðið yfir þeim og

9 et timuit omnis homo. Et annuntiaverunt opera Dei, et facta ejus intellexerunt.

ótta slær á alla. Þeir játa mikilleik Guðs og hans voldugu verk, gefa gætur að því sem hann gerir.

10 Lætabitur justus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.

En hinir trúuðu munu fagna í Drottni, leita hjálpar hans og hrósa sigri með honum.