Psalmorum 63

1 Psalmus David, cum esset in deserto Idumææ. Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea; quam multipliciter tibi caro mea!

Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej. Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;

2 In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam.

Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję.

3 Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te.

(Albowiem lepsze jest miłosierdzie twoje, niż żywot, ) aby cię chwaliły wargi moje,

4 Sic benedicam te in vita mea, et in nomine tuo levabo manus meas.

Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.

5 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum.

Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.

6 Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te.

Zaprawdęć na cię wspominam, i na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o tobie.

7 Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo.

Boś mi bywał na pomocy; przetoż w cieniu skrzydeł twoich śpiewać będę.

8 Adhæsit anima mea post te; me suscepit dextera tua.

Przylgnęła dusza moja do ciebie; prawica twoja podpiera mię.

9 Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam: introibunt in inferiora terræ;

Ale ci, którzy szukają upadku duszy mojej, sami wnijdą do najgłębszej niskości ziemi.

10 tradentur in manus gladii: partes vulpium erunt.

Zabije każdego z nich ostrość miecza, i przyjdą liszkom na podział.

11 Rex vero lætabitur in Deo; laudabuntur omnes qui jurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.

Lecz król będzie się weselił w Bogu, a będzie się chlubił każdy, kto przezeń przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.