< Psalmorum 61 >
1 In finem. In hymnis David. Exaudi, Deus, deprecationem meam; intende orationi meæ.
Wɔde ma dwonkyerɛfo. Wɔde sanku na ɛto. Dawid dwom. Ao, Onyankopɔn, tie me sufrɛ; tie me mpaebɔ.
2 A finibus terræ ad te clamavi, dum anxiaretur cor meum; in petra exaltasti me. Deduxisti me,
Mifi asase ano frɛ wo, mefrɛ wo, efisɛ me koma atɔ beraw; fa me kɔ ɔbotan a ɛware sen me no so.
3 quia factus es spes mea: turris fortitudinis a facie inimici.
Woayɛ me guankɔbea, aban a ɛyɛ den ma ɔtamfo no.
4 Inhabitabo in tabernaculo tuo in sæcula; protegar in velamento alarum tuarum.
Me kɔn dɔ sɛ metena wo ntamadan no mu afebɔɔ na manya guankɔbea wɔ wo ntaban nwini ase.
5 Quoniam tu, Deus meus, exaudisti orationem meam; dedisti hæreditatem timentibus nomen tuum.
Woate me bɔ a mehyɛe no, Onyankopɔn; na wode wɔn a wosuro wo din no agyapade ama me.
6 Dies super dies regis adjicies; annos ejus usque in diem generationis et generationis.
To ɔhene nkwanna mu bebree; na ne mfe mfi awo ntoatoaso nkodu awo ntoatoaso.
7 Permanet in æternum in conspectu Dei: misericordiam et veritatem ejus quis requiret?
Ma onni hene wɔ Onyankopɔn anim daa fa wʼadɔe ne wo nokware bɔ ne ho ban.
8 Sic psalmum dicam nomini tuo in sæculum sæculi, ut reddam vota mea de die in diem.
Afei mɛto ayeyi dwom ama wo din daa na madi me bɔhyɛ so daa nyinaa.