< Psalmorum 61 >
1 In finem. In hymnis David. Exaudi, Deus, deprecationem meam; intende orationi meæ.
Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa Daawit kan miʼa ribuutiin faarfatame. Yaa Waaqi, iyyata koo dhagaʼi; kadhannaa koos dhaggeeffadhu.
2 A finibus terræ ad te clamavi, dum anxiaretur cor meum; in petra exaltasti me. Deduxisti me,
Yeroo garaan koo citetti, ani handaara lafaatii sin waammadha; ati gara kattaa na caalaa ol dheeratuutti na geessi.
3 quia factus es spes mea: turris fortitudinis a facie inimici.
Ati iddoo ani itti kooluu galuudhaatii; fuula diina koo durattis gamoo jabaa dha.
4 Inhabitabo in tabernaculo tuo in sæcula; protegar in velamento alarum tuarum.
Ani bara baraan dunkaana kee keessa jiraachuu, gaaddisa qoochoo keetii jalattis kooluu galuu nan hawwa.
5 Quoniam tu, Deus meus, exaudisti orationem meam; dedisti hæreditatem timentibus nomen tuum.
Yaa Waaqi, ati wareega koo dhageesseertaatii; dhaala warri maqaa kee sodaatan argatanis naa kenniteerta.
6 Dies super dies regis adjicies; annos ejus usque in diem generationis et generationis.
Bara jireenya mootii, umurii isaa illee dhalootaa gara dhalootaatti dheeressi.
7 Permanet in æternum in conspectu Dei: misericordiam et veritatem ejus quis requiret?
Innis fuula Waaqaa duratti bara baraan haa moʼu; akka jaalalli keetii fi amanamummaan kee isa eeganis godhi.
8 Sic psalmum dicam nomini tuo in sæculum sæculi, ut reddam vota mea de die in diem.
Anis faarfannaa galataa maqaa keetiif nan faarfadha; guyyuma guyyaanis wareega koo nan guuttadha.