Psalmorum 58

1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem. Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.

Dawid “miktam” dwom. So mo asodifo, ampa ara sɛ, moka asɛm a ɛteɛ ana? Mubu atɛntrenee wɔ nnipa mu ana?

2 Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestræ concinnant.

Dabi da! Modwene ntɛnkyew wɔ mo koma mu na mo nsa de akakabensɛm ba asase so.

3 Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

Amumɔyɛfo fom kwan fi awo mu; wɔyɛ mmaratofo fi awotwaa mu na wodi atoro.

4 Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,

Wɔn ano bɔre te sɛ ɔwɔ de, ɛte sɛ ɔprammiri a wawɛn nʼaso,

5 quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.

a ɔnte ntafowayifo dwom, na ne dwom dɛdɛ no mpo mfa ne ho.

6 Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus.

Ao Onyankopɔn, bubu ɛse a egu wɔn anom, Awurade, tutu gyata no sebɔmmɔfo no gu!

7 Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur.

Ma wontwa mu nkɔ sɛ sunsuan; sɛ wɔtwe wɔn agyan a, ma wɔn bɛmma no ano nwu.

8 Sicut cera quæ fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem.

Ma wɔnyɛ sɛ nwaw horɔdɔhorɔdɔ bi a ɔrenan agu wɔ bere a ɔretene no. Ma wɔnyɛ sɛ ɔba a owu wɔ awoe a onhu owia koraa.

9 Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.

Ansa na mo nkuku bɛte nsɔe ano yaw, sɛ ɛyɛ amono anaa awo no, wɔbɛpra amumɔyɛfo akɔ.

10 Lætabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.

Sɛ wɔtɔ were ma atreneefo a wɔn ani begye, na wɔbɛhohoro wɔn anan ho wɔ amumɔyɛfo mogya mu.

11 Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.

Afei nnipa bɛka se, “Ampa ara atreneefo kɔ so nya wɔn akatua; na ampa ara Onyankopɔn bi wɔ hɔ a obu wiase atɛn.” Wɔde ma dwonkyerɛfo.