< Psalmorum 58 >
1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem. Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.
Aka mawt ham David kah, “Phae boeh “laa Duengnah he olmueh na ti uh tih, hlang ca rhoek taengah vanatnah neh lai na tloek uh tang a?
2 Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestræ concinnant.
Tedae, lungbuei neh dumlai na saii. Diklai ah kuthlahnah te na kut dongah na thuek.
3 Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.
Halang rhoek tah bung khui lamloh kholong uh coeng tih, laithae aka thui rhoek khaw a bungko khui lamloh kho a hmang uh.
4 Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,
Amih kah kosi te rhul sue phek la om tih minta hnapang bangla a hna a buem.
5 quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.
Te vaengah aka hloih thai rhoek loh a hloih vaengkah a sisuk ol te ya pawh.
6 Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus.
Pathen aw, amih ka dongkah a no te koengloeng pah. BOEIPA aw sathueng kah kamkenno te thuk pah.
7 Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur.
Amih te tui aka long bangla yip kak uh saeh. Thaltang, thaltang a phuk te haih pah tangloeng saeh.
8 Sicut cera quæ fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem.
Hnap neh aka thoeih lainat neh huta aka rhumpu bangla khomik hmu uh boel saeh.
9 Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.
Na umam loh a yakming uh hlan ah cangpalam loh a yawn bangla hling khaw, thinghing khaw thingkoh khaw yawn saeh.
10 Lætabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.
Phulohnah a hmuh vaengah hlang dueng loh a kohoe vetih halang kah thii neh a kho a silh ni.
11 Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.
Te vaengah pilnam loh, “Aka dueng ham thapang om pai. Diklai ah Pathen loh lai a tloek pai,” a ti ni.