< Psalmorum 55 >

1 In finem, in carminibus. Intellectus David. Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam:
Dawid “maskil” dwom. Ao Onyankopɔn, tie me mpaebɔ, mmu wʼani ngu me nkotosrɛ so,
2 intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum
tie me na gye me so. Me dadwen haw me na ama mayɛ basaa,
3 a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.
esiane nea me tamfo reka, esiane omumɔyɛfo ahunahuna nti; efisɛ wɔde amanehunu ba me so; na wofi wɔn abufuw mu kum me.
4 Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me.
Me koma wɔ ahoyeraw mu; na owu huboa aba me so.
5 Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ.
Ehu ne ahopopo akyekyere me. Ahodwiriw abu afa me so.
6 Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam?
Mekae se, “Ao, sɛ mewɔ ntaban sɛ aburuburu a, anka metu akɔ ama me ho atɔ me,
7 Ecce elongavi fugiens, et mansi in solitudine.
anka metu akɔ akyirikyiri akɔtena sare so;
8 Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate.
anka mɛyɛ ntɛm akɔ me hintabea, faako a mframahweam ne ahum mmɛn koraa.”
9 Præcipita, Domine; divide linguas eorum: quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate.
Awurade, ma amumɔyɛfo nyɛ basaa, na ma wɔn kasa ntoto, efisɛ mihu basabasayɛ ne aperepere wɔ kuropɔn no mu.
10 Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas; et labor in medio ejus,
Awia ne anadwo wɔtetɛw nʼafasu ho; adwemmɔne ne asisi wɔ mu.
11 et injustitia: et non defecit de plateis ejus usura et dolus.
Adesɛefo dɔm reyɛ adwuma wɔ kuropɔn no mu. Ahunahuna ne nnaadaa wɔ ne mmɔnten so daa.
12 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo.
Sɛ ɛyɛɛ ɔtamfo na ɔresopa me a, anka metumi agyina ano; sɛ ɛyɛɛ ɔtamfo na ɔrema ne ho so atia me a, anka metumi de me ho ahintaw no.
13 Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus:
Nanso ɛyɛ wo, ɔdesani te sɛ me, me yɔnko, mʼadamfo kann,
14 qui simul mecum dulces capiebas cibos; in domo Dei ambulavimus cum consensu.
a kan no na me ne no wɔ ayɔnkofa a mu yɛ den bere a yɛn nyinaa bɔɔ mu yuu kɔɔ Onyankopɔn fi na yɛka asomfo no ho no.
15 Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes: quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum. (Sheol h7585)
Ma owu mmɛfa mʼatamfo mpofirim; ma wɔnkɔ ɔda mu anikann, efisɛ bɔne te wɔn mu. (Sheol h7585)
16 Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me.
Nanso misu frɛ Onyankopɔn, na Awurade gye me nkwa.
17 Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo; et exaudiet vocem meam.
Anwummere, anɔpa ne awia, mede mmɔborɔnne su frɛ no, na ɔte me nne.
18 Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi: quoniam inter multos erant mecum.
Ɔde ne ho bɔ afɔre ma minya me ti didi mu wɔ ako a wodi tia me no mu, mpo dodow na wɔsɔre tia me.
19 Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum.
Onyankopɔn a wɔasi no hene afebɔɔ no, ɔbɛte wɔn nka na wahaw wɔn, ɔbɛhaw nnipa a wɔnsakra wɔn akwan da na wonsuro Onyankopɔn nso.
20 Extendit manum suam in retribuendo; contaminaverunt testamentum ejus:
Me yɔnko tow hyɛ ne nnamfonom so; na obu nʼapam so.
21 divisi sunt ab ira vultus ejus, et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum; et ipsi sunt jacula.
Ɔwɔ tɛkrɛmawo, nanso ɔtan wɔ ne koma mu. Nʼano asɛm dwudwo sen ngo, nanso ɛyɛ afoa a wɔatwe.
22 Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet; non dabit in æternum fluctuationem justo.
Fa wo haw to Awurade so na ɔno na obegye wo; ɔremma ɔtreneeni nhwe ase.
23 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos; ego autem sperabo in te, Domine.
Nanso wo, Onyankopɔn, wobɛbrɛ amumɔyɛfo ase ama wɔakɔ ɔporɔw amoa mu; mogyapɛfo ne nnaadaafo renni wɔn nkwanna mu fa. Nanso me de, mede me ho to wo so. Wɔde ma dwonkyerɛfo. Wɔto no sɛnea wɔto “Aburuburu a osi Akyirikyiri Odum so,” nne so.

< Psalmorum 55 >