Psalmorum 55
1 In finem, in carminibus. Intellectus David. Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam:
Til songmeisteren, med strengleik; ein song til lærdom av David. Gud, vend øyra til mi bøn, og løyn deg ikkje for mi naudbeding!
2 intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum
Gjev gaum etter meg og svara meg! Eg er uroleg med mine sorgfyllte tankar, og eg må stynja
3 a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.
for rop frå fienden, for trykk frå den ugudlege. For dei velter vondt yver meg, og i vreide forfylgjer dei meg.
4 Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me.
Mitt hjarta skjelv i meg, og daudens fæle hev falle på meg.
5 Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ.
Otte og skjelving kjem yver meg og rædsla legg seg på meg.
6 Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam?
Og eg segjer: «Å, hadde eg vengjer som duva, då skulde eg fljuga burt og finna ein bustad.
7 Ecce elongavi fugiens, et mansi in solitudine.
Sjå, eg vilde fly langt burt, eg vilde finna herbyrge i øydemarki. (Sela)
8 Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate.
Eg vilde skunda meg i livd for den føykjande vinden, for stormen.»
9 Præcipita, Domine; divide linguas eorum: quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate.
Sluk deim, Herre, kløyv deira tungemål! For eg ser vald og kiv i byen.
10 Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas; et labor in medio ejus,
Dag og natt renner dei kringum honom på murarne, ugjerd og møda er midt i honom.
11 et injustitia: et non defecit de plateis ejus usura et dolus.
Tjon er midt i honom, og ikkje vik frå gatorne vald og svik.
12 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo.
For ikkje min fiende er det som hæder meg - det kunde eg tola; ikkje min uven er det som briskar seg mot meg - då kunde eg gøyma meg for honom.
13 Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus:
Men du er det, du som var min likemann, min ven, min kjenning, -
14 qui simul mecum dulces capiebas cibos; in domo Dei ambulavimus cum consensu.
me som hadde huglegt samråd med kvarandre, som gjekk til Guds hus med den glade hop.
15 Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes: quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum. (Sheol h7585)
Lat dauden koma brått på deim! Lat deim fara ned til helheimen livande! For vondskap råder i deira bustad og i deira hjarta. (Sheol h7585)
16 Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me.
Eg vil ropa til Gud, og Herren skal frelsa meg.
17 Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo; et exaudiet vocem meam.
Kveld og morgon og middag vil eg klaga og sukka, so vil han høyra mi røyst.
18 Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi: quoniam inter multos erant mecum.
Han løyser ut mi sjæl frå strid mot meg og gjev meg fred, for mange er dei mot meg.
19 Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum.
Gud skal høyra og svara deim - han sit frå fordoms tid, (sela) deim som ikkje vil verta annarleis og som ikkje ottast Gud.
20 Extendit manum suam in retribuendo; contaminaverunt testamentum ejus:
Han legg hand på folk som held fred med honom, han bryt si pakt.
21 divisi sunt ab ira vultus ejus, et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum; et ipsi sunt jacula.
Ordi frå hans munn er håle som smør, men hans hjarta er fullt av strid. Hans ord er mjukare enn olje, og dei er då utdregne sverd.
22 Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet; non dabit in æternum fluctuationem justo.
Kasta byrdi di på Herren, og han skal halda deg uppe! han skal ikkje i all æva lata den rettferdige verta rikka.
23 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos; ego autem sperabo in te, Domine.
Men du, Gud, skal støyta deim ned i den djupe grav; blodgiruge og falske menner skal ikkje nå til helvti av si livetid; men eg set mi lit til deg.
