< Psalmorum 54 >
1 In finem, in carminibus. Intellectus David, cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.
Скапэ-мэ, Думнезеуле, прин Нумеле Тэу ши фэ-мь дрептате прин путеря Та!
2 Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.
Аскултэ-мь ругэчуня, Думнезеуле, я аминте ла кувинтеле гурий меле!
3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
Кэч ниште стрэинь с-ау скулат ымпотрива мя, ниште оамень асуприторь вор сэ-мь я вяца; ей ну се гындеск ла Думнезеу.
4 Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ.
Да, Думнезеу есте ажуторул меу, Домнул есте сприжинул суфлетулуй меу!
5 Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.
Рэул се ва ынтоарче асупра потривничилор мей; нимичеште-й ын крединчошия Та!
6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.
Атунч Ыць вой адуче жертфе де бунэвое, вой лэуда Нумеле Тэу, Доамне, кэч есте биневоитор;
7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.
кэч Ел мэ избэвеште дин тоате неказуриле, ши ку окий мей ымь вэд ымплинитэ доринца привитоаре ла врэжмаший мей.