Psalmorum 54

1 In finem, in carminibus. Intellectus David, cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me.

MAIN Kot, kom kotin jauaj a ia ki mar omui, o kotin kajanjaleda ai pun ki omui manaman.

2 Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei.

Main Kot, kom kotin ereki ai kapakap, o kotin mani lokaia en au i.

3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.

Pwe men wai kai palian ia, o me weit akan majamajan maur i, o re jota weweid mon Kot.

4 Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ.

Kilan, Kot jauaj pa i, leowa kin kolekol nen i.

5 Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos.

A pan kotin depuk on ai imwintiti kan ar me jued. Kom kotin kawe ir ala ki omui melel.

6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.

I ap pan wiai on komui mairon kaperen, o kapina mar omui, pwe a me mau.

7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.

Pwe a kotin dore ia la jan nan ai apwal akan karoj, o maj ai peren kidar ai imwintiti kan.