< Psalmorum 52 >

1 In finem. Intellectus David, cum venit Doëg Idumæus, et nuntiavit Sauli: Venit David in domum Achimelech. Quid gloriaris in malitia, qui potens es in iniquitate?
¿Por qué te jactas de ser perverso, oh poderoso? La misericordia de ʼEL es continua.
2 Tota die injustitiam cogitavit lingua tua; sicut novacula acuta fecisti dolum.
Tu lengua diseña destrucción. Produce engaño, como una navaja afilada.
3 Dilexisti malitiam super benignitatem; iniquitatem magis quam loqui æquitatem.
Tú amas más el mal que el bien, La mentira más bien que hablar lo recto. (Selah)
4 Dilexisti omnia verba præcipitationis; lingua dolosa.
Tú amas todas las palabras que devoran, oh lengua engañosa.
5 Propterea Deus destruet te in finem; evellet te, et emigrabit te de tabernaculo tuo, et radicem tuam de terra viventium.
Por tanto, ʼEL te destruirá para siempre. Te arrastrará, Te arrancará de la tierra de los vivientes Y te desarraigará de la tierra de los vivientes. (Selah)
6 Videbunt justi, et timebunt; et super eum ridebunt, et dicent:
Verán los justos y temerán. Se reirán de él y dirán:
7 Ecce homo qui non posuit Deum adjutorem suum; sed speravit in multitudine divitiarum suarum, et prævaluit in vanitate sua.
¡Miren al hombre que no tomó a ʼElohim como su Fortaleza, Sino confió en la abundancia de sus riquezas Y fue fuerte en su perversidad!
8 Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei; speravi in misericordia Dei, in æternum et in sæculum sæculi.
Pero yo estaré como olivo frondoso en la Casa de ʼElohim, Porque en la misericordia de ʼElohim confío eternamente y para siempre.
9 Confitebor tibi in sæculum, quia fecisti; et exspectabo nomen tuum, quoniam bonum est in conspectu sanctorum tuorum.
Te daré gracias para siempre por lo que hiciste, Y esperaré en tu Nombre, Porque es bueno en presencia de tus devotos.

< Psalmorum 52 >