< Psalmorum 51 >

1 In finem. Psalmus David, cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee. Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
Ki te tino kaiwhakatangi. He himene na Rawiri, i te taenga o Natana poropiti ki a ia, mo tona haerenga ki a Patehepa. Tohungia ahau, e te Atua, kia rite ki tou atawhai: kia rite ki tou aroha nui te murunga o oku he.
2 Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.
Horoia rawatia toku kino: kia ma hoki toku hara.
3 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.
E whaki ana hoki ahau i aku mahi tutu: kei toku aroaro tonu toku hara.
4 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.
He hara ki a koe, ki a koe anake, toku; i meatia ano tenei he ki tou aroaro; kia tika ai koe i tau korerotanga, kia ma ai hoki ina whakawa.
5 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.
Na i whakaahuatia ahau i roto i te kino, i runga ano i te hara toku whakahaputanga ki roto ki toku whaea.
6 Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.
Na ko tau e matenui ai ko te pono i nga wahi o roto, a ka whakaakona oku wahi ngaro e koe ki te whakaaro nui.
7 Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.
Purea ahau ki te hihopa, a ka ma ahau; horoia ahau, a ka ma ke atu i te hukarere.
8 Auditui meo dabis gaudium et lætitiam, et exsultabunt ossa humiliata.
Meinga kia rongo ahau i te hari, i te koa, a ka whakamanamana nga iwi i whatiia nei e koe.
9 Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.
Huna tou mata ki oku hara; a murua katoatia oku kino.
10 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.
Hanga, e te Atua, he ngakau ma ki roto ki ahau: whakahoutia hoki ki roto ki ahau he wairua tika.
11 Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
Kaua ahau e maka i tou aroaro; kaua hoki tou wairua tapu e tangohia i ahau.
12 Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.
Whakahokia mai ki ahau te hari o tau whakaoranga: tautokona hoki ahau ki te wairua kakama.
13 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.
Ko reira ahau whakaako ai i au ara ki te hunga tutu; a ka tahuri te hunga hara ki a koe.
14 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meæ, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.
Whakaorangia ahau i te hara toto, e te Atua, e te Atua o toku whakaoranga, a ka waiatatia au mahi tika e toku arero.
15 Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.
Whakatuwheratia oku ngutu, e te Ariki; a ka puaki i toku mangai te whakamoemiti ki a koe.
16 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique; holocaustis non delectaberis.
Kahore nei hoki koe e aro ki te patunga tapu; penei kua hoatu e ahau: kahore koe e ahuareka ki te tahunga tinana.
17 Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.
Ko nga patunga tapu ma te Atua he wairua maru: e kore koe e whakahawea e te Atua, ki te ngakau maru, ki te ngakau iro.
18 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut ædificentur muri Jerusalem.
Kia pai koe ki te atawhai i Hiona: hanga nga taiepa o Hiruharama.
19 Tunc acceptabis sacrificium justitiæ, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.
Ko reira koe pai ai ki nga patunga tapu o te tika, ki nga tahunga tinana, he mea whakaeke katoa: ko reira ratou whakaeke ai i nga puru ki runga ki tou aata.

< Psalmorum 51 >