Psalmorum 51

1 In finem. Psalmus David, cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee. Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.

Malooy ka kanako, Oh Dios, sumala sa imong mahigugmaongkalolot, Sumala sa kadaghanon sa imong mga malomong kalooy, palaa ang akong mga kalapasan.

2 Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.

Hugasan mo ako pag-ayo gikan sa akong kasal-anan, Ug hinloan mo ako gikan sa akong sala.

3 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.

Kay naila ko ang akong mga kalapasan; Ug ang akong sala sa gihapon ania sa akong atubangan.

4 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.

Batok kanimo, kanimo lamang, nakasala ako, Ug nabuhat ko ang dautan sa imong pagtan-aw; Aron ikaw pagailhon nga matarung sa diha nga ikaw magasulti, Ug pagailhon nga ulay sa diha nga ikaw magahukom.

5 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.

Ania karon, ako natawo sa kasalanan; Ug sa sala gipanamkon ako sa akong inahan.

6 Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.

Ania karon, ikaw nagatinguha ug kamatuoran sa mga sulod nga bahin; Ug sa bahin nga natago pagapasabton mo ako sa kinaadman.

7 Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.

Ulayon mo ako uban sa hisopo, ug mamahinlo ako: Hugasi ako, ug maputi ako labi pa kay sa nieve.

8 Auditui meo dabis gaudium et lætitiam, et exsultabunt ossa humiliata.

Padungga ako sa himaya ug kalipay, Aron magakalipay ang mga bukog nga imong gidugmok.

9 Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.

Tagoa ang imong nawong gikan sa akong mga sala, Ug palaa ang tanan ko nga mga kasal-anan.

10 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.

Buhatan mo ako ug usa ka ulay nga kasingkasing, Oh Dios; Ug bag-oha ang usa ka espiritu nga matul-id sa sulod nako.

11 Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.

Ayaw ako isalikway gikan sa imong atubangan; Ug ayaw pagkuhaa ang imong Espiritu Santo gikan kanako.

12 Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.

Iuli kanako ang kalipay sa imong kaluwasan; Ug sapnaya ako uban sa masingkamoton nga espiritu.

13 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.

Unya magatudlo ako sa mga malapason sa imong mga dalan; Ug ang mga makasasala mangakabig nganha kanimo.

14 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meæ, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.

Luwasa ako gikan sa sala sa pagpatay, Oh Dios, ikaw nga Dios sa akong kaluwasan; Ug ang akong dila magaawit sa makusog mahatungod sa imong pagkamatarung.

15 Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.

Oh Ginoo, buksan mo ang akong mga ngabil; Ug ang akong baba magamantala sa imong pagdayeg.

16 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique; holocaustis non delectaberis.

Kay ikaw dili malipay sa halad; nga unta igahatag ko kini: Ikaw walay kahimuot sa halad-nga-sinunog.

17 Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.

Ang mga halad sa Dios mao ang espiritu nga mahinulsolon: Ang usa ka nadugmok ug usa ka mahinulsolon nga kasingkasing, Oh Dios, dili mo pagatamayon.

18 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut ædificentur muri Jerusalem.

Buhata ang maayo alang sa Sion, sumala sa imong maayong kabubut-on: Patindoga ang mga kuta sa Jerusalem.

19 Tunc acceptabis sacrificium justitiæ, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.

Unya ikaw mahamuot sa mga halad-sa-pagkamatarung, Sa halad-nga-sinunog, ug sa tibook nga halad-nga-sinunog: Unya igahalad nila ang mga lakeng vaca sa ibabaw sa imong halaran.