Psalmorum 51
1 In finem. Psalmus David, cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee. Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
Kaloy-i ako, O Dios, tungod sa imong matinud-anong kasabotan; tungod sa imong daghang manggiluluy-on nga mga buhat, papasa ang akong kalapasan.
2 Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.
Hugasi ako pag-ayo sa akong kasal-anan ug hinloi ako gikan sa akong sala.
3 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.
Tungod kay nasayod ako sa akong mga kalapasan, ug anaa kanako kanunay ang akong sala.
4 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.
Batok kanimo, ug kanimo lamang, nakasala ako ug nakabuhat ug daotan sa imong panan-aw; husto ka sa imong pagpanulti; insakto ka sa imong paghukom.
5 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.
Tan-awa, natawo ako gikan sa kasal-anan, sugod pa sa pagmabdos sa akong inahan kanako, anaa na ako sa sala.
6 Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.
Tan-awa, nagtinguha ka nga magmatinud-anon ang akong kasingkasing; ipahibalo mo sulod sa akong kasingkasing ang kaalam.
7 Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.
Putlia ako gamit ang hisopo, ug mahinlo ako; hugasi ako, ug mahimo akong mas puti pa kaysa sa niyebe.
8 Auditui meo dabis gaudium et lætitiam, et exsultabunt ossa humiliata.
Padungga ako sa kalipay ug kasadya aron nga magmaya ang kabukogan nga imong gidugmok.
9 Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.
Itago ang imong nawong gikan sa akong mga sala ug papaa ang akong kasal-anan.
10 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.
Himoa nga hinlo ang akong kasingkasing, O Dios, ug bag-oha ang espiritu nga masinugtanon dinhi kanako.
11 Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
Ayaw ako isalikway gikan sa imong presensya, ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako.
12 Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.
Ibalik kanako ang kalipay sa imong kaluwasan, ug hatagi ako kanunay ug andam nga espiritu.
13 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.
Unya akong tudloan ang mga malapason sa imong mga pamaagi, ug makabig ang mga makasasala nganha kanimo.
14 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meæ, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.
Pasayloa ang akong pag-ula ug dugo, O Dios sa akong kaluwasan, ug magsinggit ako sa kalipay sa imong pagkamatarong.
15 Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.
Ginoo, ablihi ang akong ngabil, aron ang akong baba magpahayag sa pagdayeg kanimo.
16 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique; holocaustis non delectaberis.
Kay dili ka malipay sa halad, o kining akong igahatag; dili ka mahimuot sa sinunog nga mga halad.
17 Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.
Ang mga halad sa Dios mao ang guba nga mga espiritu. Ikaw, O Dios, dili mosalikway sa guba ug mahinulsolon nga kasingkasing.
18 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut ædificentur muri Jerusalem.
Buhata ang maayo sa imong kalipay sa Sion; tukora pag-usab ang mga pader sa Jerusalem.
19 Tunc acceptabis sacrificium justitiæ, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.
Unya malipay ka sa mga halad sa pagkamatarong, sa sinunog nga mga halad ug sa tibuok sinunog nga mga halad; unya maghalad ang among katawhan ug mga torong baka sa imong halaran.
