Psalmorum 50
1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.
Nitsara t’Iehovà Andrianañahare Tsitongerè, nikoike ty tane toy boak’ am-panjiriha’ i àndroy sikal’ am-pitsofora’e añe.
2 Ex Sion species decoris ejus:
Hirik’e Tsiône ao, ty hafoniran-kamotsotsoreñe, ty fireandreañan’ Añahare.
3 Deus manifeste veniet; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet; et in circuitu ejus tempestas valida.
Mb’ etoy i Andrianañaharen-tikañey, ie tsy hianjiñe; mamorototo aolo’e ty afo, iarisehoa’ ty tangololahy.
4 Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum.
Kanjie’e mb’andikerañe añ’abo eñe, naho mb’an-tane atoy hizaka’e ondati’eo:
5 Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia.
Atontono amako o norokoo, o nifañina amako an-tsoroñeo.
6 Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est.
Mitsey ty havantaña’e o likerañeo; amy te Ie ro Andrianañahare, Ie ty Mpizaka. Selà
7 Audi, populus meus, et loquar; Israël, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.
Mijanjiña ry ondatiko, le hivolan-dRaho; Ry Israeleo, hisesehako, Izaho ro Andrianañahare, Andrianañahare’o.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
Tsy o fisoroña’oo ro añendahako azo, ie añatrefako eo nainai’e o enga fañoroa’oo.
9 Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos:
Tsy ho rambeseko boak’añ’akiba’o ao ty añombelahy, ndra hirik’an-golobo’o ao ty oselahy.
10 quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves.
Amy te hene ahiko ze biby añ’ala ao, naho ty añombe am-bohits’ arivo.
11 Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est.
Haiko iaby o voroñe am-bohitseo, Fonga ahiko ze misitsitse an-kivok’ ao.
12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus.
Naho nikerè Raho, tsy ho nivolañe, amy te Ahiko ty voatse toy, naho ty halifora’e.
13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
Hihinañako hao ty nofo’ o añombeo? hinomako hao ty lio’ o oselahio?
14 Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua.
Engao aman’ Añahare ty sorom-pañandriañañe, naho avaho amy Andindimoneñey o nifantà’oo.
15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
Le koiho Raho añ’andro maha-an-koheke; ho hahako irehe, vaho hiasia’o.
16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras justitias meas? et assumis testamentum meum per os tuum?
Fa hoe t’i Andrianañahare amo tsivokatseo Ino ty anoñona’o o fandiliakoo? vaho endese’o am-bava’o ao i fañinakoy?
17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum.
Inao t’ie malain-dilo, naho afetsa’o amboho’o ao o entakoo.
18 Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris portionem tuam ponebas.
Ie manjo-mpikizo irehe, le no’o, vaho ireketa’o o karapiloo.
19 Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos.
Avotso’o an-kaloloañe ty falie’o, vaho mikilily fitake ty famele’o.
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum.
Mitoboke irehe vaho mifosa rahalahy; dramote’o ty anan-drene’o.
21 Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
Ie anoe’o izay, hijomohoñe hao Raho? natao’o ho hambañe ama’o hao, toe endahako, vaho alahako añatrefam-pihaino’o eo o entako ty ama’oo.
22 Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
Aa le ereñereo zao, ry mpandikok’ an’Andrianañahareo kera ho rangodrangoteko, ihe tsy amam-pañaha.
23 Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei.
Mañonjoñ’ Ahy ty mañenga sorom-pañandriañañe; vaho hampalangeseko amy mamantañe i fañaveloa’eiy ty fandrombahan’ Añahare.
