< Psalmorum 49 >

1 In finem, filiis Core. Psalmus. Audite hæc, omnes gentes; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem:
Al maestro del coro. Dei figli di Core. Salmo. Ascoltate, popoli tutti, porgete orecchio abitanti del mondo,
2 quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper.
voi nobili e gente del popolo, ricchi e poveri insieme.
3 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.
La mia bocca esprime sapienza, il mio cuore medita saggezza;
4 Inclinabo in parabolam aurem meam; aperiam in psalterio propositionem meam.
porgerò l'orecchio a un proverbio, spiegherò il mio enigma sulla cetra.
5 Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me.
Perché temere nei giorni tristi, quando mi circonda la malizia dei perversi?
6 Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
Essi confidano nella loro forza, si vantano della loro grande ricchezza.
7 Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam,
Nessuno può riscattare se stesso, o dare a Dio il suo prezzo.
8 et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum;
Per quanto si paghi il riscatto di una vita, non potrà mai bastare
9 et vivet adhuc in finem.
per vivere senza fine, e non vedere la tomba.
10 Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas,
Vedrà morire i sapienti; lo stolto e l'insensato periranno insieme e lasceranno ad altri le loro ricchezze.
11 et sepulchra eorum domus illorum in æternum; tabernacula eorum in progenie et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis.
Il sepolcro sarà loro casa per sempre, loro dimora per tutte le generazioni, eppure hanno dato il loro nome alla terra.
12 Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
Ma l'uomo nella prosperità non comprende, è come gli animali che periscono.
13 Hæc via illorum scandalum ipsis; et postea in ore suo complacebunt.
Questa è la sorte di chi confida in se stesso, l'avvenire di chi si compiace nelle sue parole.
14 Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. (Sheol h7585)
Come pecore sono avviati agli inferi, sarà loro pastore la morte; scenderanno a precipizio nel sepolcro, svanirà ogni loro parvenza: gli inferi saranno la loro dimora. (Sheol h7585)
15 Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me. (Sheol h7585)
Ma Dio potrà riscattarmi, mi strapperà dalla mano della morte. (Sheol h7585)
16 Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus:
Se vedi un uomo arricchirsi, non temere, se aumenta la gloria della sua casa.
17 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus.
Quando muore con sé non porta nulla, né scende con lui la sua gloria.
18 Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur; confitebitur tibi cum benefeceris ei.
Nella sua vita si diceva fortunato: «Ti loderanno, perché ti sei procurato del bene».
19 Introibit usque in progenies patrum suorum; et usque in æternum non videbit lumen.
Andrà con la generazione dei suoi padri che non vedranno mai più la luce.
20 Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
L'uomo nella prosperità non comprende, è come gli animali che periscono.

< Psalmorum 49 >