Psalmorum 47

1 In finem, pro filiis Core. Psalmus. Omnes gentes, plaudite manibus; jubilate Deo in voce exsultationis:

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń. Wszystkie narody klaskajcie rękoma, wykrzykajcie Bogu głosem wesela.

2 quoniam Dominus excelsus, terribilis, rex magnus super omnem terram.

Albowiem Pan najwyższy, straszny, jest królem wielkim nad wszystką ziemią.

3 Subjecit populos nobis, et gentes sub pedibus nostris.

Podbija ludzi pod moc naszę, a narody pod nogi nasze.

4 Elegit nobis hæreditatem suam; speciem Jacob quam dilexit.

Obrał nam za dziedzictwo nasze chwałę Jakóba, którego umiłował. (Sela)

5 Ascendit Deus in jubilo, et Dominus in voce tubæ.

Wstąpił Bóg z krzykiem; Pan wstąpił z głosem trąby.

6 Psallite Deo nostro, psallite; psallite regi nostro, psallite:

Śpiewajcież Bogu, śpiewajcie; śpiewajcież królowi naszemu, śpiewajcie.

7 quoniam rex omnis terræ Deus, psallite sapienter.

Albowiem Bóg królem wszystkiej ziemi; śpiewajcież rozumnie.

8 Regnabit Deus super gentes; Deus sedet super sedem sanctam suam.

Króluje Bóg nad narodami; Bóg siedzi na świętej stolicy swojej.

9 Principes populorum congregati sunt cum Deo Abraham, quoniam dii fortes terræ vehementer elevati sunt.

Książęta narodów przyłączyli się do ludu Boga Abrahamowego; albowiem Boże są tarcze ziemskie; skąd on zacnie jest wywyższony.