Psalmorum 43

1 Psalmus David. Judica me, Deus, et discerne causam meam de gente non sancta: ab homine iniquo et doloso erue me.

‌ʻE ʻOtua, ke ke fakamaau au, ʻo langomakiʻi au telia ʻae puleʻanga angakovi: ke ke fakamoʻui au mei he tangata kākā mo taʻeangatonu.

2 Quia tu es, Deus, fortitudo mea: quare me repulisti? et quare tristis incedo, dum affligit me inimicus?

He ko koe ko e ʻOtua ʻo ʻeku mālohi: ko e hā ʻoku ke liʻaki ai au? Ko e hā ʻoku ou ʻalu mamahi pe ʻi he taʻomia ʻe he fili?

3 Emitte lucem tuam et veritatem tuam: ipsa me deduxerunt, et adduxerunt in montem sanctum tuum, et in tabernacula tua.

Ke ke fekau atu hoʻo maama mo hoʻo moʻoni: tuku ke na tataki au; tuku ke na ʻomi au ki ho moʻunga māʻoniʻoni, mo ho ngaahi fale fehikitaki.

4 Et introibo ad altare Dei, ad Deum qui lætificat juventutem meam. Confitebor tibi in cithara, Deus, Deus meus.

Ko ia te u toki ʻalu atu ki he feilaulauʻanga ʻoe ʻOtua, ki he ʻOtua ko hoku fiefiaʻanga lahi ʻaupito: ʻio, ʻi he haʻape te u fakamālō kiate koe, ʻE ʻOtua ko hoku ʻOtua.

5 Quare tristis es, anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, et Deus meus.

Ko e hā ʻoku ke mapelu ai ki lalo, ʻE hoku laumālie? pea ko e hā ʻoku ke maveuveu ai ʻi loto ʻiate au? ʻAmanaki lelei ki he ʻOtua: he ko e moʻoni te u fakafetaʻi kiate ia, ʻaia ko e fakamoʻui ʻo hoku mata, mo hoku ʻOtua.