Psalmorum 41

1 In finem. Psalmus ipsi David. Beatus qui intelligit super egenum et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.

Til songmeisteren; ein salme av David. Sæl er den som ser til ein vesallmann; på den vonde dag skal Herren frelsa honom.

2 Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus.

Herren skal verja honom og halda honom i live; han skal verta lukkeleg i landet, og du skal visst ikkje yvergjeva honom til hans mordgiruge fiendar.

3 Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus; universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.

Herren skal stydja han på sotteseng, og vender all hans lega i hans sjukdom.

4 Ego dixi: Domine, miserere mei; sana animam meam, quia peccavi tibi.

Eg segjer: «Herre, ver meg nådig; læk mi sjæl, for eg hev synda mot deg!»

5 Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen ejus?

Mine fiendar talar vondt um meg: «Når skal han døy, og hans namn forgangast?»

6 Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur.

Og um ein kjem og vil sjå til meg, so talar han falske ord; hans hjarta sankar seg vondskap saman, so gjeng han ut og talar um det.

7 In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi.

Alle som hatar meg, kviskrar saman imot meg; dei tenkjer upp imot meg slikt som gjer meg vondt:

8 Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat?

«Ei illgjerning heng ved honom, og han som ligg der, skal ikkje meir standa upp.»

9 Etenim homo pacis meæ in quo speravi, qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.

Ja, endå den som eg livde i fred med, som eg sette lit til, som åt mitt brød, hev lyft sin hæl imot meg.

10 Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me; et retribuam eis.

Men du, Herre, ver meg nådig og hjelp meg upp! So vil eg gjeva deim vederlag.

11 In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me.

På dette kjenner eg at du hev hugnad i meg, at min fiende ikkje fær setja i glederop yver meg.

12 Me autem propter innocentiam suscepisti; et confirmasti me in conspectu tuo in æternum.

Og meg held du uppe i mi uskyld og set meg for di åsyn til æveleg tid.

13 Benedictus Dominus Deus Israël a sæculo et usque in sæculum. Fiat, fiat.

Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Amen, amen!