Psalmorum 39
1 In finem, ipsi Idithun. Canticum David. Dixi: Custodiam vias meas: ut non delinquam in lingua mea. Posui ori meo custodiam, cum consisteret peccator adversum me.
Nai kan, pwe i ender wia dip ki lo i. I pan jali pena au ai arain en me japun o mi re i.
2 Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis; et dolor meus renovatus est.
I kadukiedier ai lokaia o nenenlar o jolar inda duen peren a ai kalokolok lalaudalar.
3 Concaluit cor meum intra me; et in meditatione mea exardescet ignis.
Monion i karakaradar nan kapedi, o ma i pan tamanda mepukat, a rajon kijiniai lulada; i ap lokaia kida lo i.
4 Locutus sum in lingua mea: Notum fac mihi, Domine, finem meum, et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quid desit mihi.
Main, kotin padaki on ia, me maur i pan imwijokela, o imwi pan ai ran akan, me i pan jamoer.
5 Ecce mensurabiles posuisti dies meos, et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens.
Mani, ai ran akan dueta talap en pa en aramaj re omui; o maur i likamata jota meakot mo’mui. Melel aramaj, me kin keleki pein i, kin dueta adiniai.
6 Verumtamen in imagine pertransit homo; sed et frustra conturbatur: thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea.
Re kin alialu jili rajon mota, re kin katoutouki pein irail dodok mal. Re kin nanak pena ap jaja, ij me pan naineki.
7 Et nunc quæ est exspectatio mea: nonne Dominus? et substantia mea apud te est.
Ari Main, ij me i en auiaui? I kaporoporeki komui.
8 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me: opprobrium insipienti dedisti me.
Dore ia la jan dip ai karoj, o kom der mueid on, me pweipwei kan en kaurur kin ia.
9 Obmutui, et non aperui os meum, quoniam tu fecisti;
I pan nenenla o jota jar pajan au ai, pwe kom kotin wiadar.
10 amove a me plagas tuas.
Kotin katukiedi omui kaloko ia; pwe nai dupok kilar ai kalokolok pan lim omui.
11 A fortitudine manus tuæ ego defeci in increpationibus: propter iniquitatem corripuisti hominem. Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus: verumtamen vane conturbatur omnis homo.
Ma kom pan kaloke amen pweki dip a, mom a kajelel ap pan juedala likamada man en mot kanala. O meid mal aramaj karoj!
12 Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam; auribus percipe lacrimas meas. Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te, et peregrinus sicut omnes patres mei.
Main kom kotin ereki ni kapakap, o mani ai likwir, o der japaimokid ni ai janejan, pwe nai japwilim omui men kairu o pweledan omui wei men dueta jam ai kan karoj.
13 Remitte mihi, ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero.
Kom kotin muei jan ia, pwe i en kelailada, mon ai pan kokowei o jolar mia.
