< Psalmorum 38 >

1 Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
Доамне, ну мэ мустра ын мыния Та ши ну мэ педепси ын урӂия Та!
2 quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
Кэч сэӂециле Тале с-ау ынфипт ын мине ши мына Та апасэ асупра мя.
3 Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
Н-а май рэмас нимик сэнэтос ын карня мя дин причина мынией Тале; ну май есте ничо влагэ ын оаселе меле ын урма пэкатулуй меу.
4 quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
Кэч фэрэделеӂиле меле се ридикэ дясупра капулуй меу; ка о поварэ гря, сунт пря греле пентру мине.
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
Рэниле меле мирос греу ши сунт плине де коптурэ, ын урма небунией меле.
6 Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
Сунт гырбовит, песте мэсурэ де истовит. Тоатэ зиуа умблу плин де ынтристаре.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
Кэч о дурере арзэтоаре ымь мистуе мэрунтаеле ши н-а май рэмас нимик сэнэтос ын карня мя.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
Сунт фэрэ путере, здробит ку десэвыршире; тулбураря инимий меле мэ фаче сэ ӂем.
9 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
Доамне, тоате доринцеле меле сунт ынаинтя Та ши суспинеле меле ну-Ць сунт аскунсе.
10 Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Инима ымь бате ку тэрие, путеря мэ пэрэсеште ши лумина окилор мей ну май есте ку мине.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
Приетений ши куноскуций мей се депэртязэ де рана мя ши руделе меле стау деопарте.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
Чей че вор сэ-мь я вяца ышь ынтинд курселе, чей че-мь каутэ ненорочиря спун рэутэць ши тоатэ зиуа урзеск ла ыншелэторий.
13 Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
Яр еу сунт ка ун сурд: н-ауд; сунт ка ун мут, каре ну дескиде гура.
14 Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
Сунт ка ун ом каре н-ауде ши ын гура кэруя ну есте ничун рэспунс.
15 Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
Доамне, ын Тине нэдэждуеск; Ту вей рэспунде, Доамне Думнезеуле!
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Кэч зик: „Ну ынгэдуи сэ се букуре врэжмаший мей де мине ши сэ се фудуляскэ ымпотрива мя, кынд ми се клатинэ пичорул!”
17 Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
Кэч сунт апроапе сэ кад ши дуреря мя есте тотдяуна ынаинтя мя.
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
Ымь мэртурисеск фэрэделеӂя, мэ доаре де пэкатул меу.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Дар врэжмаший мей сунт плинь де вяцэ ши плинь де путере; чей че мэ урэск фэрэ темей сунт мулць ла нумэр.
20 Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
Ей ымь ынторк рэу пентру бине, ымь сунт потривничь, пентру кэ еу урмэреск бинеле.
21 Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
Ну мэ пэрэси, Доамне! Думнезеуле, ну Те депэрта де мине!
22 Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
Вино деграбэ ын ажуторул меу, Доамне, Мынтуиря мя!

< Psalmorum 38 >