Psalmorum 38
1 Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
MAIN, der kotin kaloke ia ni omui kupur jued, o der kame ia ni omui onion.
2 quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
Pwe japwilim omui kananan kajik katieu lei don ia, o lim omui katoutou ia.
3 Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
Jota mau kot ni pali war ai pweki omui onion, o jota moleilei nan kokon ai kan pweki dip ai
4 quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
Pwe dip ai kin kadupaledi mon ai, re kin katoutou ia dueta meakot me toutou melel.
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
Ai ola kan pojuedelaonanan pweki ai pweipwei.
6 Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
I kin koj pena o pairok wei alialu, i kin injenjued anjau karoj,
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
Pwe lonelon ai monedier melel, o jota mau kot ni pali war ai.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
Nai Iuetalar melel o i wokiwok pajaner. I kin janejan, pweki monion i jota kak moleilei.
9 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
Main, kom kotin mani ai inon karojo ai janejan, o ai jota rir jan komui.
10 Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Monion i rerer, ai kelail ko janer i, o marain en maj ai pil rotolala.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
Kompoke pai o ai warok kan kin doo wei jan ia, o juedeki ai kalokolok, o jau i kan kin doo jan ia.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
O me kin inon ion kameia la, kin majmajan ia, o me men wia jued on ia, kin indinda duen ar pan wiada dodok jued, o re kin widwidin anjau karoj.
13 Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
A nai dueta me jalonepon amen, me jota ron waja, o dueta, o duata me loton, me jota kak jar pajan au a.
14 Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
Nai dueta ol amen me jolar ron waja, o jota depuk en lokaia mi nan au ai.
15 Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
A I kin awiawi Komui Main ai Kot pan kotin japen ia.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Pwe i men, ren der peren kin ia. Ma na I pan krijedi, re pan peren kida melel.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
Pwe i koren ion pupedi, o ai kalokolok kin koren ion ia anjau karoj.
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
Pwe I weokada dip ai kano juedeki dip ai.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
A ai imwintiti kan memauretat o irail me kelail; me kailon kin ia ni jota karepa me toto.
20 Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
O me kin depukki ai me mau me jued, kin palian ia, pweki ai dadaurata me mau.
21 Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
Ieowa ai Kot, kom der muei jan ia o der doowei jan ia!
22 Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
Kom kotin madan don ia, Main jauja pa i.
