< Psalmorum 38 >
1 Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
Faarfannaa Daawit. Yaadannoodhaaf. Yaa Waaqayyo, aarii keetiin na hin ifatin yookaan dheekkamsa keetiin na hin adabin.
2 quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
Xiyyooliin kee na waraananiiru; harki kees akka malee natti ulfaateera.
3 Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
Sababii dheekkamsa keetiitiif dhagni koo fayyaa dhabeera; sababii cubbuu kootiifis lafeen koo nagaa dhabeera.
4 quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
Cubbuun koo na liqimseeraatii; akkuma baʼaa baatamuu hin dandaʼamne tokkoottis natti ulfaateera.
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
Sababii gowwummaa kootiitiif, madaan koo malaa naqate; ni ajaaʼes.
6 Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
Ani gad nan qabame; gadis nan cabe; guyyaa guutuus gaddaan oola.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
Dugdi koo na bobaʼa; dhagni koos fayyaa hin qabu.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
Ani laafeera; akka malees bututeera; garaan koo dhiphatee ani aadaan jira.
9 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
Yaa Gooftaa, hawwiin koo hundinuu fuula kee duratti beekamaa dha; argansuun koo si duraa hin dhokatu.
10 Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Lapheen koo ni dhaʼatti; jilbis na laafeera; ifni ija kootiis badeera.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
Michoonni koo fi miiltoon koo sababii madaa kootiitiif narraa hiiqan; firoonni koos narraa fagaatanii dhadhaabatu.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
Warri lubbuu koo galaafachuu barbaadan kiyyoo naa kaaʼaniiru; warri na miidhuu barbaadanis waaʼee badiisa kootii dubbatu; guyyaa guutuus hammina natti yaadu.
13 Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
Ani garuu akkuma duudaa dhagaʼuu hin dandeenyee, akkuma arrab-didaa dubbachuu hin dandeenyeetii.
14 Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
Ani akka nama dhagaʼuu hin dandeenyee, akkuma nama afaan isaa deebii kennuu hin dandeenyees taʼeera.
15 Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
Yaa Waaqayyo, ani sin eeggadha; yaa Waaqayyo Gooftaa ko, ati deebii naa kennita.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Ani, “Akka diinonni koo natti gammadan yookaan akka isaan yeroo miilli koo mucucaatutti natti of jajan hin eeyyamin” jedheeraatii.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
Ani kufuu gaʼeeraatii; dhukkubbiin koos takkumaa na hin dhiifne.
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
Ani balleessaa koo nan himadha; sababii cubbuu kootiitiifis nan gadda.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Warri akkasumaan diinota koo taʼan jajjaboo dha; warri sababii malee na jibbanis hedduu dha.
20 Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
Warri qooda waan gaarii waan hamaa naa deebisan diinota koo ti; ani waan gaarii duukaa nan buʼaatii.
21 Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
Yaa Waaqayyo, ati na hin gatin; yaa Waaqa ko, narraa hin fagaatin.
22 Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
Yaa Gooftaa, yaa fayyisaa ko, na gargaaruudhaaf ariifadhu!