< Psalmorum 38 >
1 Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
Nkosi, ungangikhuzi entukuthelweni yakho, ungangijezisi ekuvutheni kolaka lwakho.
2 quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
Ngoba imitshoko yakho ihlabe yatshona kimi, lesandla sakho sehle nzima phezu kwami.
3 Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
Kakukho ukuphila enyameni yami ngenxa yentukuthelo yakho; kakukho ukuthula emathanjeni ami ngenxa yesono sami.
4 quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
Ngoba iziphambeko zami zedlule phezu kwekhanda lami, njengomthwalo onzima zinzima kakhulu kimi.
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
Izilonda zami zilevumba zilobomvu ngenxa yobuthutha bami.
6 Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
Ngigungubele, ngagotshiselwa phansi kakhulu, usuku lonke ngihamba ngikwezimnyama.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
Ngoba ukhalo lwami lugcwele okutshileyo, njalo kakukho ukuphila enyameni yami.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
Ngibuthakathaka ngichobozekile kakhulukazi, ngiyabhonga ngenxa yokububula kwenhliziyo yami.
9 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
Nkosi, sonke isiloyiso sami siphambi kwakho, lokububula kwami kakufihlakalanga kuwe.
10 Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Inhliziyo yami iyatshaya, amandla ami angitshiyile; lokukhanya kwamehlo ami lakho kakukho kimi.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
Abangithandayo labangane bami bema ummango lenhlupheko yami, labakwethu bema khatshana lami.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
Labo abadinga impilo yami bayangithiya, labo abadinga ukoniwa kwami bakhuluma izincithakalo, bezindla inkohliso usuku lonke.
13 Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
Kodwa mina nginjengesacuthe, kangizwa, lanjengesimungulu, esingavuli umlomo waso.
14 Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
Yebo, nginjengomuntu ongezwayo, okungekho ukuphikisa emlonyeni wakhe.
15 Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
Ngoba kuwe, Nkosi, ngiyathemba; wena uzaphendula, Nkosi Nkulunkulu wami.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Ngoba ngathi: Hlezi bathokoze ngami, lapho unyawo lwami lutshelela, bazikhukhumeze bemelene lami.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
Ngoba sengiseduze lokuwa, lobuhlungu bami buphambi kwami njalonjalo.
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
Ngoba ngizakwazisa ububi bami, ngizakhathazeka ngesono sami.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Kodwa izitha zami ziphilile zilamandla, labangizonda ngeze sebandile.
20 Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
Abaphindisela okubi esikhundleni sokuhle bayizitha zami, ngoba nginxwanela okulungileyo.
21 Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
Ungangitshiyi, Nkosi; Nkulunkulu wami, ungabi khatshana lami.
22 Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
Phangisa ungisize, Nkosi, nsindiso yami.